Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 136]
| |
Die grote clerc Zacharias,
Ende sprac te Joseph aldus:
‘Noch rade ic dattu desen Jhesus
5[regelnummer]
Ter scolen wilte keren,
Ga naar margenoot+ Dathi zine boeke moghe leren,
Ende daer uut spreken ende wisen,
So machmen sijn leren prisen.
Salmen proeven enighe dinghen,
10[regelnummer]
Men moet uten boeken bringhen;
Maer hi neemt al in sijn hooft,
Daer omme so en ghelooft
Gheen vroet man dathi spreect:
Dit is die dinc dat hem ghebreect.
15[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Wildi tkint gheven mi,
Ic salne den ouden Levi
Bevelen op zine ere,
Dathi hem lettren kennen lere
Met goedertierenheiden.’
20[regelnummer]
Joseph ende Maria zeiden,
Dat het wel ware haer wille.
Jhesus zweech al stille,
Ende is mit hem ghegaen.
Levi nam dat kint zaen,
| |
[pagina 137]
| |
25[regelnummer]
Ende woude hem doen zegghen A,
Ende Jhesus en sprac niet na.
Echt hijt hem zegghen hiet,
Ende Jhesus en antwoorde hem niet.
Levi hadde in sijn hant
30[regelnummer]
Een roede, ende sloecher thant
Jhesum mede op sijn hoot.
Jhesus sprac: Dits wonder groot!
Sech, waer om slaestu mi?
In waerheden segghic di,
35[regelnummer]
Dat hi diemen hier sleet
Wiser is ende meer weet
Dan hi is diere sloech:
Ga naar margenoot+ Hi mochte aen hem leren ghenoech.
Ic segghe datsi alle sijn blint,
40[regelnummer]
Die anders en weten twint
Te zegghene den volke voort
Dan si hebben ghehoort.
Si en sijn noch meer noch min
Dan een clinckende tin,
45[regelnummer]
Dat ghenen zin en heeft,
Noch ghene verstandenesse en gheeft.
| |
[pagina 138]
| |
Maer dat ic zegghe, groot ende smal,
Neem ic uut mi selven al,
Ende en soect in ghenen boec,
50[regelnummer]
Noch ooc in andren hoec.
Op Zacharias zach hi doe,
Ende sprac hem aldus toe:
‘Meester, ghi weet wel ende versint,
Datmen die lettren onderkint
55[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Vander eerster, die Alpha heet,
Tote Thau, daer dat A.B.C. uut gheet,
Dat dat doet, ende niet el,
Dat onghelike maecsel
Ende die onghelike namen mede:
60[regelnummer]
Dese maken donderschede.
Nu segt mi teerst wat Thau
Bediet, dan sal ic u
Segghen wat si Alpha.’
Doe sprac Jhesus daer na:
65[regelnummer]
‘Die Thau niet en versinnen,
Hoe zouden si Alpha bekinnen?
O ghi ypocriten!
Wat moghedi den volke verwiten?
Ghi wilt leren den lieden:
70[regelnummer]
Ghine cont Alpha niet bedieden.
Condi Alpha bedieden mi,
| |
[pagina 139]
| |
Ic zegghe u wat Betha si.’
Doe vraechde hi die bediedinghe
Ga naar margenoot+ Van elker lettre zonderlinghe,
75[regelnummer]
Ende niement en sprac een woort.
Doe sprac Jhesus voort:
‘Segt mi, meester vander wet,
Diet al mit rechte wet,
Die A waer omme heeft si
80[regelnummer]
Drie hoeke, ende waer bi
Is si optie zide te broken
Ende onder al ontploken?’
Die meester was te barenteert,
Ende al uten kere ghekeert,
85[regelnummer]
Recht ofte hi ontsint ware.
Doe riep hi al openbare:
‘Here vader van hemelrike!
Wie hoorde ye des ghelike?
Dit en zoude gheen mensche wesen.
90[regelnummer]
Wat moeder droech desen?
Of wat borste soech hi?
En weet wat met hem si.
Ic willen scuwen tallen daghen,
En can sine woorde niet verdraghen,
95[regelnummer]
Ga naar margenoot+ So ben ic versaecht van sinne.
Die wijsheit en heeft niement inne,
Hine hebbe Gode binnen.
| |
[pagina 140]
| |
Met rechte zoudic ontsinnen,
Dat ic nu ben in mijn leven
100[regelnummer]
Van enen kinde te scheerne ghedreven.
Ic waent mijn jongher hadde ghesijn,
Ende hi is die meester mijn.
Wat sal ic zegghen voort?
Hi spreect so subtile woort,
105[regelnummer]
Dat ics niet verstaen en can.
Hier verwinnet tkint den man!
Mine conste en is twint
Jeghen dat can dit kint,
Noch alle consten waerlike.
110[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ic wane ooc zekerlike,
Dathi God si, ofte dat
Dinghel spreect in zijn vat.
Wie hi is en can ic ghesien,
Ofte wat mids hem sal gheschien.’
115[regelnummer]
Doe Jhesus alle dese woort
Vanden meester had ghehoort,
Vanden einde ten beghinne,
Sprac hi met enen bliden zinne:
‘Die nu ondrachtich wesen,
120[regelnummer]
Sullen drachtich sijn na desen.
Blinde zullen zien zaen,
Crepele zullen rechte gaen,
| |
[pagina 141]
| |
Dode sullen op staen,
Die arme zullen rijcheit ontfaen,
125[regelnummer]
Ende elc sal, zonder waen,
In hem selven ghestaen;
Want hets wortele der leventheit,
Ende der eweliker zoeticheit.’
Doe dat salighe kint Jhesus
130[regelnummer]
Dit hadde ghesproken aldus,
Worden daer ter selver stont
Some zieke liede ghesont,
Ende doe en dorsten [si] voort ane
Hem niet meer spreken ane.
|
|