Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Hoe Jhesus tkint sterven dede, om dattet sinen putte brac. - XX.
Ga naar margenoot+ Dus bleven si in Egypten lant
Tote dat Herodes, haer viant,
Doot was. Doe quam dynghel zaen,
Ende dede Joseph verstaen,
5[regelnummer]
Dathi moeder ende kint name,
Ende weder te lande quame:
Die tkint zochten, waren doot.
Joseph en beide clein noch groot:
Te lande waert is hi ghetiet,
10[regelnummer]
Also alse hem dinghel hiet.
Hi voer wonen onghelet
In die stat van Nazareth,
Om dathi zoude heten dus
Na die stat Nazarenus;
15[regelnummer]
Want die scrifture dede voren weten:
‘Nazarenus sal hi heten.’
Onlanghe daer na, als ic las,
Dathi uut Egypten comen was
| |
[pagina 124]
| |
Ende in Galilea woonde daer,
20[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Doe hi ghinc in sijn vijfte jaer,
Also ic bescreven sach,
Sat hi op enen Saterdach
Ende speelde mit kindren int sant
Ane der Jordanen cant.
25[regelnummer]
Daer maecte hi mitten handen zine
Zeven scone viverkine,
Ende elc met zinen condute.
Doe dede hi comen ute
Der Jordanen, die was diep,
30[regelnummer]
Water dat rechte liep
In sine putte, twaren,
So datsi alle vol waren,
Ende deedt weder uut lopen zaen.
Also dede hijt comen ende gaen
35[regelnummer]
Also dicke als hijt woude doen,
Ende dander en constens niet ghedoen.
Doe sat daer een kint anden rinc,
Dat so sere beneet dese dinc,
Dat het Jhesus putte brac.
40[regelnummer]
Jhesus sach op hem ende sprac:
Ga naar margenoot+ ‘Wee di! zone der nidichede,
Sathanas kint daer toe mede!
Hoe waerstu so coene van ghedachte,
| |
[pagina 125]
| |
Dattu braecs twerc dat ic wrachte?’
45[regelnummer]
Daer bleef tkint doot optie stat.
Vader ende moeder vernamen dat,
Ende maecten jammerlijc misbare,
Om dat haer kint doot ware.
Si liepen beide al onghelet
50[regelnummer]
Te Joseph ende Marien met,
Ende maecten jammerlike claghe,
Om dat haer kint daer doot laghe,
Van Jhesus vloeken, op dat zant.
Joseph ende Maria te hant
55[regelnummer]
Waren in vernoye groot,
Ga naar margenoot+ Om dat kint dus was doot;
Want si tgheruchte ontsaghen
Van vrienden ende van maghen,
Dat op hem quam onghespaert.
60[regelnummer]
Doe ghinghen si te Jhesum waert
Joseph ende Maria beide.
Joseph tot Marien zeide:
‘Ic en dar niet also wel als ghi
Hem toe spreken, ende daer bi
65[regelnummer]
Vraecht hem, waer omme dat hi
Aldus ghedaen van sinne zi,
Dat hi des volcs evelen moet
Jeghen ons allen keren doet.’
| |
[pagina 126]
| |
Doe si dus te zamen
70[regelnummer]
Tote Jhesum quamen,
Sprac Maria te haren kinde,
Datsi niet luttel en minde:
‘Wat hadde dese jonghelinc misdaen,
Dathi sterven moeste zo zaen?’
75[regelnummer]
Jhesus antwoorde ende sprac:
‘Hi is der doot waert, want hi brac
Uut sinen quaden ghedachte
Dat werc dat ic wrachte.’
Maria die bat hem zere
80[regelnummer]
Dat hijs en dede niemere,
Ga naar margenoot+ Want alt volc ware in rure
Op hem ter zelver ure.
Jhesus en woude niet
Sijnre moeder bedroeven yet.
85[regelnummer]
Sinen voet hi an tkint dede:
- ‘Stant op,’ seit hi, ‘kint der quaethede
Dune biste niet waert, waerlike,
Te comene in mijns vader rike;
Want du uut dinen quaden gronde
90[regelnummer]
Mijn werc braecs te deser stonde.’
Tkint stont op ter vaert,
Ende ghinc ghesont thuus waert.
|
|