Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Hoe si door die woestine trocken te Egypten waert, ende van vele mondren die ghescieden inden weghe. - XVIII.Joseph ende Maria sijn in die vaert
Metten kinde te Egypten waert.
In hare gheselscap waren ghinder
Enen ezel, twee ossen, drie kinder,
5[regelnummer]
Ende ooc een deel scape met:
Dus ist in Latijn gheset.
Doe si aldus te zamen
In die wilde woestine quamen,
Ga naar margenoot+ Quamen tote hem manieren
10[regelnummer]
Van alrehande wilden dieren,
Ja wolven, leeuwen, liebaerden.
Alse Maria haer vervaerde,
Ende daer toe dandre mede,
Ga naar margenoot+ Sprac Cristus ende zede:
15[regelnummer]
‘Niement en derf hem ontsien:
| |
[pagina 112]
| |
Uwer gheen en sal messchien.
Sine comen niet om u te deerne,
Maer om u te dienene gheerne.’
Thooft die diere neghen
20[regelnummer]
Te Cristum waert, ende zweghen,
Ende smeettenGa naar voetnoot(*) mitten sterten,
Ende ghelieten mitter herten
Ofte si hem alle dare
Dienen wouden in die scare.
25[regelnummer]
Ossen, scapen ghinghen daer
Met wolven, leeuwen, zonder vaer,
In rechter vrienscapen wise,
Ende namen te gader hare spisc,
Sonder discoort ende tumult.
30[regelnummer]
Doe was die prophecie vervult,
Die Ysaias doet weten:
‘Wolven zullen mit lammeren eten,
Ende leeuwen ende ossen, zonder faelgien,
Sullen te zamen eten paelgienGa naar voetnoot(†)
35[regelnummer]
Want Joseph hadde daer in sijn gheleide
| |
[pagina 113]
| |
Ossen, scape, als ic voren seide.
Men leest ooc, voorwaer,
Datsi in die woestine daer
Vernachten teenre avontstonde,
40[regelnummer]
Daer si een haghedochte vonden;
Ende te hant als si daer in traken,
Quamen daer uut twee draken,
Die zonderlinghe waren groot,
Ende neghen ten kinde waert thoot.
45[regelnummer]
Si waren alle vervaert zere.
Doe gheboot hem onse here,
Ga naar margenoot+ Datsi traken ten woude waert.
Doe ghinghen si wech ter vaert,
Alse twee lammere wel ghereet,
50[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende daden haers sceppers beheet,
Alse David sprac wilenere:
‘Looft, ghi draken, onsen hereGa naar voetnoot(*).’
Sulc stont so reedt Maria,
Ende sulcstont ghinc si dan daer na,
55[regelnummer]
Alsoos haer best gheluste.
Eens gheviel datsi haer ruste
Onder enen palmboom.
| |
[pagina 114]
| |
Maria nam ten daden goom,
Mar is waren so hoghe ghestaen.
60[regelnummer]
Tkint gheboot den bome zaen,
Dathi boghe neder waert.
Die boom booch hem ter vaert
Met sijnre vruchten zoete,
Metten toppe voor Marien voete,
65[regelnummer]
Daer si mitten kinde zat.
Marie plocte ende at,
Ende alle dandere haer ghevoech;
Ende doe sire of hadden ghenoech,
Gheboot tkint den bome echt,
70[regelnummer]
Dathi hem op heeft gherecht.
Tkint ooc aldaer ter stede
Een fonteine springhen dede,
Die goeden zoeten borne gaf,
Daer si alle droncken af,
75[regelnummer]
Ende vulden mede al hare vate
Jeghen die langhe strate,
Wantmen daer int lant
Herde luttel waters vant.
Joseph sprac: ‘Dese hitte groot
80[regelnummer]
Mach ons bringhen ter doot
In dese wilde woestijn.
Here, mocht u wille zijn
Dat wi trocken neffens der zee,
| |
[pagina 115]
| |
Daer vonden wi gijsten mee,
85[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Daer wi rusten zouden moghen.’
Jhesus sprac: ‘Wilt u ghedoghen:
Ga naar margenoot+ Ic sal den wech so corten nu,
Dats wonder sal hebben u.
Datmen niet in dertich daghen en zoude riden,
90[regelnummer]
Sullen wi in enen daghe liden.’
Ende daer na zaghen si te hant
Tgheberchte van Egypten lant,
Also wilen Ysaac
Propheteerde ende sprac:Ga naar voetnoot(*)
95[regelnummer]
‘Onse here sal,’ doet hi verstaen,
‘Op een wolke in Egypten gaen;
Ende het zullen vlien voor sijn aenschijn
Alle die afgode die daer sijn.’
Doe si tlant dus saghen
100[regelnummer]
Ende die steden diere in laghen,
Daer si quamen ghetoghen,
Waren si zere in hoghen,
Ende dancten Gode met ootmoede
Van alzulken groten spoede.
|
|