Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 104]
| |
Dat Herodes met liste
Haer kint Janne soeken dede,
Nam si tkint ende vloe daer mede
5[regelnummer]
Op enen berch, alsic las,
Die zonderlinghe hoghe was.
Ende doe si, als haer dochte,
Niet hogher comen en mochte
Omme des berchs hoochede,
10[regelnummer]
Ende daer en sach en ghene stede
Die heimelijc was ghenoech
Haer te berghene int ghevoech,
Doe droefde si herde zere,
Ende riep aen onsen here:
15[regelnummer]
‘Here God, want ghi wel siet
Dat ic hogher en can comen niet,
Ende het hier onheymelijc es,
So wilt ons hier onnen des
Ga naar margenoot+. Dat ons dese berch ontfa.’
20[regelnummer]
Ende alte hant daer na
Ontploec die berch tier stede,
Ende ontfinc moeder ende kint mede.
Aldus bleven si daer.
Licht waest daer ende claer;
25[regelnummer]
Dinghel was daer diese hoedde,
Vrooch ende spade, ende voedde.
Ende doemen tkint niet en vant,
Sende Herodes zinen knape te hant
| |
[pagina 105]
| |
Te zinen vader Zacharien,
30[regelnummer]
Om dat hi hem zoude lyen
Waer sijn kint gheborghen ware.
Zacharias die was dare
Die overste pape van machte,
Ende plach bi daghe ende bi nachte
35[regelnummer]
Inden tempel te zijn eemperlike
Ga naar margenoot+ Inden dienst Gods van hemelrike,
Ende was een herde out man.
Hi antwoorde den knape dan,
Dat hi bi nachte ende bi daghe
40[regelnummer]
Inden tempel te sine plaghe,
Ende hi en wiste twint
Waer ghedaen was zijn kint.
Die boden keerden handelinghe,
Ende seiden dit den coninghe.
45[regelnummer]
Die coninc wert zere ghestoort,
Doe hi hoorde dese woort.
Hi seide: ‘Mi dunct dathi
Sijn spot maect nu met mi.
Hi mict nu, dat hore ic wel,
50[regelnummer]
Dat sijn zone in Israhel
Met Cristum sal regneren.’
Te hant dede hise weder keren.
- ‘Gaet,’ sprac hi, ‘segt hem dat,
Hine wise u die selve stat
55[regelnummer]
Daer sijn zone is bleven,
| |
[pagina 106]
| |
Ga naar margenoot+ OfGa naar voetnoot(*) ghi selt hem nemen tleven.’
Alse Zacharias hoorde
Die boden spreken dese woorde,
Antwoorde hi weder tote hem:
60[regelnummer]
‘Gaet, segt Herodes dat ic ben
Martelare Gods ons heren:
Dat mach hi daer aen leren,
Dat hi dit onnosel bloet
Inden tempel storten doet;
65[regelnummer]
Want God, onse here, zonder waen,
Sal minen gheest ontfaen.’
Daer wart Zacharias verslaghen,
Rechte doet begonste te daghen,
So dat niement en wiste gherede
70[regelnummer]
Wie die jammerlike moort dede.
Des morghens vro, alse te zamen
Die papen inden tempel quamen
Om te doene haer orisoene,
Ghelijc datsi waren ghewoene,
75[regelnummer]
Ende Zacharias niet en quam uut,
Ga naar margenoot+ Om datsi haer saluut
Alle doen souden aen die here,
Wonderes hem allen zere,
| |
[pagina 107]
| |
Ende waren versaecht in haren sin,
80[regelnummer]
Dat hi niet en quam jeghen hin,
Also hi altoos plach te doene.
Doe was daer een so coene
Van dien papen dare,
Dat hi streec in die sanctuare,
85[regelnummer]
Ende sach voor dien outhare
Zacharias bloet openbare
Ligghen, oft bevroren ware,
Ende een stemme riep clare:
‘Zacharias is hier ontlijft:
90[regelnummer]
Sijn bloet aldus blijft,
Tote dat die ghene comen zal
Ga naar margenoot+ Die sijn bloet sal wreken al.’
Die pape wert zere vervaert,
Ende liep uut mitter vaert,
95[regelnummer]
Ende vertrac den papen voort
Wat hi ghesien hadde ende ghehoort.
Doe ghinghen si alle in mittien
Dat grote wonder besien,
Ende dreven grote jammerhede,
100[regelnummer]
Ende scoorden hare cleder mede
Van boven tote beneden.
Ende tote opten dach van heden,
Alsmen bescreven ziet,
En vantmen sinen lichame niet;
| |
[pagina 108]
| |
105[regelnummer]
Ende sijn bloet is al over een
Verhart ghelijc enen steen.
Alle dat volc ende zine maghe
Beweenden drie daghe.
In sijn stede wert ghecoren doen
110[regelnummer]
Die goede man Symeoen,
Dat hi overste pape ware.
Hi was out hondert ende twalef jare,
Een gherecht prophete was hi.
Hi hadde verstaen, ghelovets mi,
115[regelnummer]
Van Gode onsen here,
Ga naar margenoot+ Dathi en storve nemmermere,
Hine hadde den Gods zone voor dien
In desen vleessche ghesien.
Rechte ten viertichsten daghen
120[regelnummer]
Brochtmen Cristum ghedraghen
Inden tempel, alsmen doe plach.
Teersten datten Symeon doe sach,
Kende hi inden gheeste clare,
Dat Cristus, die Gods zone, ware.
125[regelnummer]
- ‘Nu heeft God,’ sprac hi,
‘Sijn ghelof ghedaen mi:
God heeft nu ghevisiteert
Sijn volc, ende ghewarneert,
Ga naar margenoot+ Also hi wilen zwoer hier oppe
130[regelnummer]
Abraham, Ysaac ende Jacoppe.’
| |
[pagina 109]
| |
Doe aenbede hi tkint daer zaen,
Ende hevet in sinen arme ontfaen,
Ende custe sine voete beide.
Mettien hi aldus seide:
135[regelnummer]
‘Here, nu late, na dijns selfs woort,
Dinen knecht in vreden voort;
Want nu hebben die oghen mijn
Aen ghesien dijn aenschijn.’
Aldus sprac hi voorwaer
140[regelnummer]
‘Nunc dimittis’ al ute daer.
Ene prophetersse, alsic versta,
Was inden tempel, hiet Anna.
Weduwe was si, seit die scrifture,
Ende en cesseerde nemmermeer ure,
145[regelnummer]
Sine was inden tempel, zonder rasten,
In hare ghebede, in hare vasten.
Dese aenbeedde tkint dare,
Ende sprac al openbare:
‘In desen is, dat weet ic wel,
150[regelnummer]
Die verlossenisse van Israhel.’
Dese wondere, die ghi hier hoort,
Ghevielen alle in Gods gheboort.
Jan ende die moeder zine
Waren in die woestine,
155[regelnummer]
Daer ic u of seide vore,
| |
[pagina 110]
| |
Ga naar margenoot+ Opten berch in die score.
Die ynghel die voeddese wale.
Jan bleef daer altemale:
Sprinc hanen in dier wise
160[regelnummer]
Ende bosch honich was zine spise;
Van kemels hare was zijn cleet;
Hine dranc noit, daer ment weet,
Ghemaecten dranc noch wijn,
Water was al die dranc sijn.
165[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Hi was prophete der propheten;
Want dattie andre daden weten
Donckerlike, niet openbaer,
Wijsde [hi] mitten vinghere claer.
Hi predicte dat ghelove fijn
170[regelnummer]
Den volke in die woestijn,
Ende deedse mit sijnre leren
Ten gherechten ghelove keren,
Dats ten sceppre diese sciep.
Hi was die stemme die riep
175[regelnummer]
In die woestine eenpaerlike:
‘Bereet Gods wech ghemeenlike,
Ende maect recht sine pade:’
Dit was die stemme, vrooch ende spade.
Hi was Gods voorlopere,
180[regelnummer]
Ende die alreërste dopere,
| |
[pagina 111]
| |
So dat vele liede waenden dus
Dathi ware Cristus. -
Op Joseph kere ic nu weder,
Dien ic hier voren leide neder.
|
|