Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Ga naar margenoot+ Hoe die coninghen Joseph berechten, ende hoe si van hem schieden. - XIIII.Doe dese heren dus te zamen
Uten crochte te gader quamen,
Was Joseph daer voren ghestaen.
Tote hem spraken si zaen:
5[regelnummer]
‘O man, is dit kint dijn?’
Hi sprac: ‘Wies zoudt sijn dan mijn?’
Ga naar margenoot+ Doe antwoorden si hem recht:
‘Dune best niet vader, mer sijn knecht.
Dune soute hem handelen niet
10[regelnummer]
Alse dijn kint, wats ghesciet,
| |
[pagina 89]
| |
Maer alse dinen God, dinen here,
Soutune eren voort mere.
Met aernste ende met groter vresen
Saltu altoos houden desen,
15[regelnummer]
Alse dune in dinen hande heefs.
Al ist dattu hem tetene gheefs,
Hi is God ende here mede
Boven alle heerlichede,
Der ynglen coninc van hemelrike,
20[regelnummer]
Van aertrike dies ghelike.
Hi sal die helle breken.
Alt volc sal aen hem treken,
Ende sullen roepen aldus:
Du biste Jhesus Cristus,
25[regelnummer]
Onse God, onse trooster,
Onse behouder, onse verlooster,
Die nu ende ewelike sijt
Boven al ghebenedijt!’
Joseph antwoorde doe:
30[regelnummer]
‘Segt mi, ghi heren, hoe
Is u dese dinc becant?’
- ‘Vrient,’ seiden si, ‘in onsc lant
Sijn boeken van ouden propheten,
Die Cristus coomst doen weten;
35[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende noch ouder boeke sijn daer,
| |
[pagina 90]
| |
Die zegghen openbaer
Vander sterren die comen zal,
Daer wi dese dinc aen kennen al.
Si segghen ende doen verstaen,
40[regelnummer]
Hoe die sterre sal sijn ghedaen;
Welke vorme ende ghedane
Noit mensche en scouwede ane.
Dese sterre zachmen nu,
Ende si bediet, dat zegghen wi u,
45[regelnummer]
Dat Gods ons heren volc al
In des daghes claerheit regneren zal.
Ga naar margenoot+ Dese sterre en ghinc niet
Al omme ghelijc dat ghi ziet
Dat zonne ende sterren omme gaen,
50[regelnummer]
Ende sine was niet ghedaen
Ghelijc dat andre sterren zijn,
Die lopen haren termijn;
Si was zo groot, als ons dochte,
Datse die hemel cume onthouden mochte;
55[regelnummer]
Der zonnenschijn en constse niet
Verblusschen also vele als yet,
Ghelijc datsi verblint
Ander sterren ende verwint;
Maer dese sterre, dat dochte ons wale,
60[regelnummer]
Verwan die zonne altemale.
Dese sterre is Gods woort,
| |
[pagina 91]
| |
Ende si bediet sine gheboort;
Ende Gods woort, des sijt ghewes
Dat dat God zelve es,
65[regelnummer]
Dien vergronden en can nieman,
Alsoot dese sterre en can.
Si heeft ons hier gheleit aldus,
Daer gheboren is Cristus.’
Joseph seide: ‘Ghi heren, ghi
70[regelnummer]
Hebt herde zere verblijt mi
Ga naar margenoot+ Met deser hogher mare.
Ic bidde u met herten clare,
Dat ghi hier blijft huden mere.’
Si seiden: ‘Wi moeten teere
75[regelnummer]
Weder keren omme dat
Dats ons Herodes bat,
Dat wi keerden met haesticheiden,
Ende hem mare vanden kinde zeiden.’
Doch sijn si dies avonds bleven,
80[regelnummer]
Ende hebben Maria ghegheven
Dierbaer ghiften ende scone,
Door die ere van haren zone.
Nachts quam dynghel van Gode ghesint,
Die hem in slape dede bekint,
85[regelnummer]
Datsi enen andren wech zijn ghetyet
Ende Herodes en spraken niet,
| |
[pagina 92]
| |
Ga naar margenoot+ Also ic u hier voren las;
Dies Herodes herde erre was,
Ende dat hi wrac herde zwarc
90[regelnummer]
Aen die ander kinderkine dare,
Dat ic u hier na sal verclaren
Hoe datter mede is ghevaren;
Mar teerst sal ic u verstaen doen
Een zonderlinghe visioen,
95[regelnummer]
Dat Octavianus sach scone
Van Marien ende van haren zone.
|
|