Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 162]
| |
5[regelnummer]
Was dat rike van Babylone:
Dat stont in Orienten scone,
Dat op Ninus sijn beghin nam,
Inden tiden van Abraham.
Tander rike stont int zuden,
10[regelnummer]
Als ic der jeesten hore luden:
Dat was dat rike van Carthago,
Dat menich lant maecte onvro.
Dat derde rike stont dan
Int westen, ende dat began
15[regelnummer]
Alexander, die coninc;
Maer zaen dat teghinc.
Dat vierde, alsict gome,
Is dat rike van Rome,
Dat op Romulus beghent,
20[regelnummer]
Ende leit in Occident.
Dat Babiloensche rike was dierste,
Dat stercste ende dat verchierste:
Dat Roomsche was dat leste
Vanden vieren ende dat beste;
25[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Maer Machedone ende Carthago
En waren niet also
Sterc alse dander twee.
Dat Babiloensche was sterker mee,
Menighen dach ende menich jaer,
30[regelnummer]
Tote dat Chirus quam daer,
| |
[pagina 163]
| |
Diet al werp inden gront,
Als ic u sal doen cont.
Chirus, also alsic las,
Die heer van Persen was,
35[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Voer in Orienten striden,
Ende wan in dien tiden
Een groot deel vanden lande.
Doe hi dat hadde in die hande,
Woudhi trecken teenre ander stat,
40[regelnummer]
Daer hi meerre vonde den scat.
Voor Babylonien trac hi schiere:
Daer stont eene riviere
Tusschen hem ende dier stat, so groot,
Datsi hem den toeganc verboot;
45[regelnummer]
Want si was breet ende diep
Die riviere dierre vore liep,
Dat niement passen en dorste.
Doe was daer een vorste,
Een ridder, een vrome man;
50[regelnummer]
Alse hi dien pas zoeken began,
Greepen die stroom, an zinen danc,
Die stuer was in sinen ganc,
Ende heeften henen ghedreven:
Dus is hi verdroncken bleven.
55[regelnummer]
Die coninc hadde groten toren,
Die sinen ridder hadde verloren,
Ende zwoer om die zaken,
| |
[pagina 164]
| |
Hi soudse zo cleine maken,
Die zinen ridder hadde verslonden,
60[regelnummer]
Dattie wive in corten stonden
Daer over gaen zouden,
Sonder cleder ophouden.
Ga naar margenoot+ Doe dede hi ter selver tijt
Graven door die velde wijt
65[regelnummer]
Vierhondert ende viertich beken,
Daer twater door is ghestreken.
Aldus in deser maniere
Verloos die stat haer riviere,
Ende also hi die stat wan
70[regelnummer]
Te dierre steden daer dic riviere ran.
Scats wart daer zo vele ghewonnen,
Dat wijt niet ghesegghen en connen.
Die hovaerde van Babylone,
Die over al droech crone,
75[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende aertrike hadde in haer ghewelt,
Wert te niete aldus ghevelt;
Nochtan scheen in haer oghen,
Datmense niet en hadde winnen moghen
Met gheenre behendichede,
80[regelnummer]
Noch ooc met crachten mede.
Haer mure, scrijft Orosius,
Waren breet vijftich cubitus,
Ende vierwerf also hoghe wale;
Van stene ghebacken wale,
| |
[pagina 165]
| |
85[regelnummer]
Met starken cimenten ghebonden,
Also men plach in dien stonden.
Eernen poorten hadde si hondert;
Haer ommeganc was, wien zoot wondert,
Vierhondert cubitusGa naar voetnoot(*) ende tachtach:
90[regelnummer]
Dat waren, also ict sach,
Een ende vijftich dierre milen,
Dier men plach te dier wilen.
Orosius zeit ander wonder met,
Dat hier niet en is gheset.
95[regelnummer]
Dat rike ooc van Machedone,
Daer Alexander droech crone,
Stont onlanghen in machte groot;
Want doe Alexander was doot,
Ga naar margenoot+ Deelden die kindre dat rike,
100[regelnummer]
Daer sijt mede scoorden dommelike,
Ende discordeerden in haren dinghen,
Daer si met te niete ghinghenGa naar voetnoot†;
Want so wat riken datmen scoort,
Moet emmer worden ghestoort.
105[regelnummer]
Dat rike ooc van Carthago
Verhief ooc hemselven also,
Datsi Orienten lant
Wilden worpen in haer hant.
| |
[pagina 166]
| |
Optie Romeine si ooc streden
110[regelnummer]
Met so groter moghentheden,
Datsi op dat bederven waren
Ende maken moesten hare scaren
Van ondadighen mannen,
Die uten lande waren verbannen;
115[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Ende vercoeverden weder also,
Dat si die van Carthago
Alte niete strueerden,
Ende hare stat in asschen keerden:
Aldus bleef haren overmoet
120[regelnummer]
Al gheworpen onder de voet.
|
|