Der leken spieghel

Leerdicht van den jare 1330

Van Abraham ende vander Joden archeit. - XXXVI.

Hier voren liet ict op Abraham,

[p. 141]

 

Die van Japhets gheslachte quam,

 

⁺ Noes zone, die van Sethte,

 

Adams zone, als ic voren zette.

5

Abraham was herde zere

 

Vercoren van onsen here,

 

Ende hi was deerste dien God

 

Op aertrike gaf ghebod,

 

Doe aertrike wel nare

10

Ghestaen had tweendetwintich hondert jaere:

 

Dat was die besnidenesse.

 

God gheboed hem dat hi die lesse

 

Emmer vaste zoude houden,

 

Ende ooc alle die ghene die zouden

15

Van hem comen daer na.

 

Hier beghint, alsic versta,

 

Dat Joodsche volc, dat met eren groot

 

Stoet tote vore Christus doot,

 

Die welke doot dat Joodscap blende

20

Strueerde ende brachte ten ende.

 

Abraham was zo zere

 

Ghemint van onsen here,

 

Dat hem God scouwen dede

 

Eenrehande vorme der drievoudichede;

25

Want hi sach op enen boem staen

 

Drie aensichten al eens ghedaen,

 

Daert so clare was omtrent,

 

Dat des ghelike nie en was bekent.

+ (I. Fol. XXVII. r. 2.)

[p. 142]

 

⁺ Daer zo sprac hem God ane,

30

Ende dede hem te verstane,

 

Dat sijn wijf kint zoude draghen,

 

Die zo out was van daghen,

 

Dat bi naturen niet en mochte ghescien.

 

Ooc zo zeide hem God mittien,

35

Dathi zoude sijn al tenen gader

 

Van herde vele liede vader,

 

Ende dat hi sijn gheslachte zoude leiden

 

In een vet lant van weiden,

 

⁺ Daer honich ende melc vloeyen zoude;

40

Ende dat hi hem ooc woude

 

Ghetrouwelijc bi staen, als haer God.

 

Noch gheloven die Joden zod,

 

Dat hem dat lant mit allen

 

Hier na sal ghevallen;

45

Maer sine bevroeden, min noch mere,

 

Hier of die edele lere:

 

Dats hier boven die zoete stede,

 

Daer vloeyt alle zoetichede.

 

Nu merct hoe hem God woude vertoghen,

50

Daert Abraham sach mit zinen oghen,

 

In vormen van aensichten drien,

 

Daer men claerlijc in mach zien

 

Die drievoudicheit ons heren;

 

Nochtan en willen hem niet bekeren

55

Daer toe die Joden verscoven,

+ (E. Fol. XXI. v. 1.)

+ (I. Fol. XXVII. v. 1.)

[p. 143]

 

Datsi yet willen gheloven,

 

Dat dat wesen van drien personen

 

In ene Godheit mach wonen;

 

Nochtan dat haer vader Abraham

60

Dese drie vormen sach ende vernam,

 

Ghelijc dat noch is bleven

 

In haren boeken bescreven,

 

Die si alle daghe lesen.

 

Ooc hebben si van desen

65

Meest in alle hare boeken,

 

Daer men bi mach onderzoeken

 

Drievoudicheit in Gode vereent;

 

Maer hare herte is zo versteent,

 

⁺ Sine willens verstaen cleen noch groot;

70

Si nemen den text albloot

 

Van haren boeken ende latent gaen;

 

Si en willent niet verstaen

 

Die edele leringhe dierre uut gaet,

 

Daer men den gront bi verstaet

75

⁺ Ende dat heilighe merch uut zuucht,

 

Also een heylich man tuucht.

 

In Abrahams tide begonste scone

 

Dat rike van Babylone,

 

Dat langhe in groter macht stoet,

80

Tote dat Cyrus werp ondervoet

 

Met coste ende mit pinen groot,

 

Dat Orosius scrijft albloot.

+ (E. Fol. XXI. v. 2.)

+ (I. Fol. XXVII. v. 2.)

Titel. Van Abrahamme. Vs. 1. ic op.

Vs. 2. van Sems gh. 3. die quam van. 9. eertrike hadde w. naer. 10. Ghestaen had ontbr. - jaer. 18. Stont tote op C. 19. doot die Joedsch bl. 20. Destrueerden ende brochten. 24. driefoudichede. Zoo meermalen. 26. al ontbr. - een. 27. claer was al o. 28. niet en.

Vs. 32. ware van. 33. en ontbr. 34. zo ontbr. 36. lieden. 41. als hueren G. 44. H. naer noch sal. 47. Dat es - die eeuwige st. 49. wilde. 50. Daer A. 51. In die vorme - drie. 52. claerheit bi mach ghyen. 54. niet keeren.

Vs. 57. Dat dwesen. 58. In eenen God m. 62. hare boucke. 65. in haren. 68. haer. 72. Sine. 73. Dedele. 75. dat edel m. 76. Als. 78. Dat grote r. 80. dat Tytus warp, maar op den kant in Cyrusverbeterd. 82. Dat Oracius (!).