Logo DBNL
Der leken spieghel (1844-1848)

Der leken spieghel

(1844-1848)–Jan van Boendale–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Leerdicht van den jare 1330


Vorige Volgende

+Van Noes kindren, ende datmen vader ende moeder eren sal. - XXXIII.

 
Noe, alsic voren began,
 
Was deerste die ye wijnghaert wan.
 
Doe ghevielt eens dat Noe
 
Wijns hadde ghedroncken mee
5
Dan sijn nature vermochte wel,
 
So dat hi in slape vel,
 
Ende lach ontdect tusschen die been:
 
Ic wane dattie liede en ghene
 
Neder cleet en plaghen
10
Te draghene in dien daghen.
 
Doe sijn middel zone, Cham,
 
Den vader also vernam,
 
Wijsde hire mitten vingher op,
 
Ende maecter mede sijn scop.
15
Alse Japhet, zijn outste zone, zach
 
Dat sijn vader dus bloot lach,
 
Scaemde hijs hem herde zere,
 
Ende decte te hant sinen here.
 
Ende om dat Cham bespotte den vader,
20
So wert hi alteenengader
 
Om die zonden vermaledijt;
 
Ende om dat Japhet te dierre tijt
 
Op sijns vader ere mecte,
 
Ende sijn scamelheit decte,
25
+ Wert hi ghebenedijt also houde
 
Ende dat van hem comen zoude.
 
Dese benedictie streec voort
 
Tote op Christus gheboort;
 
Want van Seths gheslachte vercoren
30
Woude Christus sijn gheboren
 
Daer na over menich jaer,
 
Als ghi horen sult hier naer.
 
Hier bi machmen leren,
 
Dat goet is vader ende moeder eren
35
Ende waerden telker stat;
 
+ Want God ghebiet selve dat,
 
Onser alre behoeder,
 
Datmen ere vader ende moeder:
 
So machmen langhe opter aerden
40
Leven in eren ende in waerden,
 
Ende dat gheslachte mach ooc staen
 
In salicheden, zonder waen;
 
Ende die hier jeghen doet,
 
Gheluc, ere of goet
45
En sal hem volghen, sijts ghewes,
 
Want God sijn viant es,
 
Om dat hi niet en dede ghenoech
 
Hem diene wan ende diene droech.
 
Dicke pleechtmen te ziene
50
Op aertrike hem goet te gheschiene,
 
Die vader ende moeder sijn onderdaen
 
Ende eren ende bi staen;
 
Ende die des en doen niet,
 
Plaghe, scande ende verdriet
55
Hebben si dicke harentare:
 
Dat sietmen daghelijcs openbare.
 
Noe was een out man,
 
Doe die diluvie ran;
 
Nochtan was volcs, eer hi sterf,
60
Dusent vierendetwintich werf,
 
Dat van hem quam algader;
 
Daer om heet hi onse vader.
 
Tfolc al meest, na desen stonden,
 
Trac al weder toten zonden,
65
+ Sonder Japhet, als ic voren seide,
 
Die sijns vader scamelheide
 
Decte, ende dat van hem quam
 
Bleef best, ende dat ane nam
 
Der naturen ghebode,
70
+ Ende gheloofden in enen Gode,
 
Van kinde te kinde, also voort,
 
Tote Abrahams gheboort.
 
Noch blivic, zonder lette,
 
In dat gheslachte van Sethte,
75
Adaems zone, daer ghi
 
Hier voren of hoordet zegghen mi,
 
Daer Christus, die Gods zone,
 
Na of wart gheboren scone,
 
Alsic u hier na sal
80
Met goeden staden verclaren al.
 
Tusschen der diluvien ganc
 
Ende Abrahame waren lanc
 
Dusent jaer, als ic las,
 
Daer dat volc binnen was
85
So zere ghewassen int ghemeen,
 
Dats die werelt al vol scheen;
 
Ende zonderlinghe in Asia:
 
Dat is tlant, alsic versta,
 
Dat over die zuut zee leit,
90
Daer Jherusalem in steit
 
Ende menich groot conincrike:
 
Het hout deen helft van aertrike.
 
Doe des volcs wert so vele,
 
Ghinct mit hem al uten spele,
95
Ende heeft hem ter quaetheit gheset,
 
Want en hadde here noch wet.
 
Die werelt hadde ghestaen, voorwaer,
 
Meer dan twee dusent jaer,
 
Eer tfolc wet ofte ghebode
100
Ontfinc van onsen here Gode;
 
Maer goede usagien hilden si,
 
Daer die goede leefden bi;
 
Maer vanden goeden was dat ghetal
 
Herde cleine ende smal.

Vorige Volgende

Over het gehele werk

titels


auteurs