Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale–
AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
[pagina 63]
| |
Dats die ziele, des zijt vroet,
Daer si gherecht is ende goet,
5[regelnummer]
Ende die scoonste in haer nature.
Ga naar margenoot+ Ende die lelicste creature,
Dats die ziele, die in zonden
Ende in valscheden wort vonden.
Also alse die yngle, twaren,
10[regelnummer]
Eer zi vielen, scone waren,
Ende na worden eyselijc,
Also is dit dien ghelijc.
Die ziele, diet wel besiet,
Is een gheest ende anders niet,
15[regelnummer]
Diemen gripen noch tasten en mach,
Ga naar margenoot+ Die menschelijc oghe noit en sach.
Maer alse God wilt ghedoghen,
Datsi hem yemene vertoghen,
Nemen si vander lucht een ghedane,
20[regelnummer]
Diemen daer scouwet ane;
Ende het vergaet weder mitter haest,
Alse een kerse diemen uut blaest;
Want en is mar een blicken of een schijn,
Die zonder materie zijn.
25[regelnummer]
God is gheest, die ewelijc leeft,
Die beghin noch einde en heeft.
Hi so maecte gheeste twee,
Die einde en hebben nemmermee:
Dats dinghel ende die ziele mede,
| |
[pagina 64]
| |
30[regelnummer]
Die hi daer om worden dede,
Om dat si zouden ewelike
Met hem wonen in sijn rike,
Diet mit zonden niet en verboorden,
Daer si die vrienscap mede scoorden.
35[regelnummer]
Noch sijn dinghen, wildijt weten,
Die wi ooc gheestelijc heten:
Alse lucht sijn ende vier.
Gherecht vier heten wi hier
Die loghe die dat hout uut gheeft,
40[regelnummer]
Ofte ander dinc dat materie heeft.
Al ist dat mense ghevoelt ende ziet,
Men machse gripen noch besluten niet.
Die lucht, dat heet ic den wint,
En machmen gripen, zien, noch tasten twint,
45[regelnummer]
Maer men ghevoeltene wel.
Ga naar margenoot+ Nochtan is hi so sterc ende zo snel,
Dathi huse ende bome ter neder slaet,
Ende tscip, dat in die zee gaet,
Ontwee kervet mit groter scaden,
50[regelnummer]
Dat dusent man niet en daden.
Die grote zee, die is zo zware,
Ga naar margenoot+ Die maect hi in roere dare.
Die [l. dit] werct die wint mit sijnre cracht,
Nochtan is sijn ghevoelen zacht:
55[regelnummer]
Dits te wonderen zere.
| |
[pagina 65]
| |
Die wint ghelijct onsen here,
Diemen gripen noch tasten en mach;
Nochtan werct hi alden dach
Dat al die werelt niet en dade:
60[regelnummer]
Ghelooft si hi vrooch ende spade!
Voort willic dat ghijt wet,
Stemmen ende ander lude met
Dat sijn ooc gheestelike zaken;
Men machse zien noch gheraken,
65[regelnummer]
Maer ten oren wille dat in,
Ende anders in en ghenen zin;
Ende die oren sendent der herten voort,
Als ghi hier voren hebt ghehoort.
Alse die ziele den lichame rumen zal,
70[regelnummer]
So rumen met haer dan al
Dat gheestelijc in hem was,
Lucht, vier, horen, stemme, alsic las;
Daer en blijft niet te dien male,
Dan twee dinghen materiale:
75[regelnummer]
Dats vleesch ende bloet voorwaer.
Maer tbloet wort water daer,
Ende drinct int vleesch te hant,
Als ic u voren dede becant.
Maer tfleesch rot ende wert aerde,
80[regelnummer]
Ende dander varen haerre vaerde,
Want si der aerden niet en bestaen,
Noch gheen rotten en moghen ontfaen.
| |
[pagina 66]
| |
Des ghelike ende van desen
Soudemen u vele meer lesen,
85[regelnummer]
Maer ic wilt nu legghen neder,
Ga naar margenoot+ Ende ter zielen keren weder.
|
|