Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Waer omme die tormenten sijn. - XIIII.Dese neghen tormenten, die ghi
Hier voren hoordet zegghen mi,
Heeft God aldus ghegheven,
Om dat die menschen in dit leven
5[regelnummer]
Versmaet die neghen ordenen fijn
Der inghelen, die inden hemel zijn.
Want hi daer omme ons heeft ghescapen,
Te comene in die blijscapen,
Daer hi ons toe heeft vercoren,
10[regelnummer]
En si dat wijt willens verboren
Met onser dwaesheit ende anders niet:
Van sulker dwaesheit dusghedaen verdriet.
God hevet wel ghevoecht;
Want [hi], alsoot zijnre wijsheit ghenoecht,
15[regelnummer]
Gherecht torment heeft vonden,
Alse behoort tot elker zonden.
Om dat si in haren tide
Vol waren van nide,
Ende hovaerdich waren ende fier,
20[regelnummer]
Bernen si in dat heete vier;
Ende om datsi dreven mede
| |
[pagina 53]
| |
Der werelt verwaenthede
Ende des vleeschs ghemac zo menichfoude,
So doghen si die grote coude.
25[regelnummer]
Om datsi in haren daghen
Die arme zo node zaghen,
Ende die ghene niet en wouden eren,
Die den wech te hemelrike leren,
So zien si daer om hem omtrent
30[regelnummer]
Menighen drake ende serpent.
Om datsi in haren live
Ga naar margenoot+ Der luxurien bedrive
Ga naar margenoot+ Leverden haer leven lanc,
Hebben si dien groten stanc.
35[regelnummer]
Om datsi en wouden doghen niet
Penitencie ende ander verdriet
Door die minne van onsen here,
So slaetmense daer also zere.
Om datsi hoorden node
40[regelnummer]
Segghen die Gods ghebode
Ende dat der zielen oorbare waer,
Hebben si den groten stanc daerGa naar voetnoot(*)
Ende dat ghehule ende dat ghecrite,
Des si nemmermeer en worden quite.
45[regelnummer]
Om datsi hem niet en wilden keren
| |
[pagina 54]
| |
Ten gherechten ghelove ons heren
Ende ten lichte dat God zelve es,
So hebben si, des sijt ghewes,
In die deemsterheit dat bliven
50[regelnummer]
Ewelijc mit dien keytiven.
Om datsi in haren stonden
Den priesters hare zonden
Bedecten, so siet daer ende verstaet
Elc ander sine misdaet.
55[regelnummer]
Ende om datsi vrooch noch spade
En riepen om optieGa naar voetnoot(*) Gods ghenade,
Ende zonder vrese zonde daden,
Ende also waren beraden,
Datsi ewelijc in zonden bleven,
60[regelnummer]
Liete hem God ewelijc haer leven,
So staet hem daer te sine
Ewelijc in die pine,
Buten allen toeverlate,
Ende zonder troost van enigher bate.
65[regelnummer]
Aldus heeft God mit sijnre wijsheit
Elker zonden pine gheleit,
Na dat haer van rechte behoort,
Ga naar margenoot+ Als ghi hier voren hebt ghehoort.
Si zouden die doot gherne zien,
70[regelnummer]
Maer die doot zal hem vlien;
| |
[pagina 55]
| |
Ende die de zielen pinen daer,
En wordens niet moede, dats waer;
Ga naar margenoot+ Aldus en wort haer torment
Nemmermeer gheent.
75[regelnummer]
In een boecskijn dat ic las
Van eenre zielen, die ghesceden was
Uten lichame, in Yerlant,
Ende wert ghevoert daer si vant
Vele tormenten vander hellen.
80[regelnummer]
Horet ghi die vertellen,
Ghi zout van vare beven.
Doe wart haer macht ghegheven,
Mids der ontfermicheit ons heren,
Datsi weder zoude keren
85[regelnummer]
Ten lichame, als zi dede.
Hi wert levende ter stede,
Ende vertrac den volke voort
Dat hi ghesien hadde ende ghehoort,
Dies niement volwondren en can:
90[regelnummer]
Tondalus so hiet die manGa naar voetnoot(*).
|
|