Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Vanden andren planeten. - X.Noch sijn der planeten vive:
Die sijn van groten bedrive;
Want si die werelt regeren,
Also die wille is ons heren.
5[regelnummer]
Van haren virtuten en willic u
Niet vele zegghen nu,
Ga naar margenoot+ Want hare macht ende bedieden
En dooch luttel vele lieden:
Dat sijn Mars ende Marcurius,
10[regelnummer]
Jupiter, Venus ende Saturnus.
| |
[pagina 38]
| |
Ga naar margenoot+ Die heydine liede plaghen
Wileneer, in ouden daghen,
Haer ghelove te ghevene
Aen dese planeten zevene,
15[regelnummer]
Ende waenden al openbare,
Dat elc van hem een God ware,
Om dattie meestren in haren zin
Die macht kenden van hin;
Ende daer omme daden si heten
20[regelnummer]
Die zeven daghe na die planeten,
Also si noch gheheten sijn,
Beide in Walsch ende in Latijn,
In Griecsch ende Ebreeusche mede,
Also si noch houden den zede.
25[regelnummer]
Die sondach heet na der zonnen,
Ende, also wijt ghemerken connen,
Heet die maendach na der mane.
Die Dinxdach volcht hier ane,
Na Marse zo hiet die;
30[regelnummer]
Nu hebdi der planeten drie.
Die vierde hiet Marcurius,
Dats woonsdach, wi lesen dus.
Jupiter dat is donredach,
Venus vridach, alsict zach.
35[regelnummer]
Na Saturnus, die volcht hier naer,
| |
[pagina 39]
| |
So heet die saterdach, dats waer.
Aldus, na desen ghehoude,
So visierdent wileneer die oude.
In Dietscher tale, waerlijc,
40[regelnummer]
Vintmen zome noch ghelijc.
Elke planete, des zeker sijt,
Heeft haren zekeren tijt,
Wanneer haer regneren in gheet,
Also alst is Gods beheet.
45[regelnummer]
Some planeten als si regneren,
Moet dat volc discorderen,
Ga naar margenoot+ Werren, verhongheren, of storten bloet;
Some sijn si ooc so goet,
Datsi pays bringhen ende vrede,
50[regelnummer]
Ende volheit des goets mede.
Smenschen gheboorte, alsmen seecht,
Aen die planeten vele leecht,
Weder hi gheval ofte ongheval,
Of gheluc of ere hebben zal,
55[regelnummer]
Of ghehaet sijn ofte lief,
Of ghetrouwe sijn ofte dief,
Ofte cort of langhe sal leven,
Het wort al vanden planeten ghegheven.
Voort so suldi weten,
60[regelnummer]
Datmen eenrehande cometen
Sulcstont an die lucht ziet;
| |
[pagina 40]
| |
Die en staen an tfirmament niet,
Ende is ghedaen alse een sterre,
Ende gaet uut herde verre
65[regelnummer]
Een staert, dicke ende groot,
Die bediet princhen doot,
Dier tijt, ofte ander plaghen,
Die daer na comen in corten daghen
Gherne pleghen te ghesciene.
70[regelnummer]
Maer men pleechse onlanghe te ziene;
Si bercht haer weder zaen,
Alsi enen tijt heeft ghestaen.
Sterren sijn daer, sijts ghewes,
So vele, dat wonder es.
75[regelnummer]
Daer esser meer diemen niet
En siet, dan diemen ziet;
Want om die hoocheit vanden stane,
En machmense niet scouwen ane.
Dat selve licht dat nachts baert,
80[regelnummer]
Alse die mane is elwaert,
Dat comt ons vanden sterren al.
Al schijnt daer sulke cleyn ende smal,
Si is also groot, weet dat wale,
Ga naar margenoot+ Alse aertrike altemale.
85[regelnummer]
Die ware daer die sterren staen,
Aertrike zoude hem, zonder waen,
Ga naar margenoot+ Also cleine duncken wel,
Alse een note van enen hasel,
| |
[pagina 41]
| |
Ofte cleinre, dat [l. dats] zeker waer:
90[regelnummer]
So verre ist van hier tote daer.
|
|