Der leken spieghel
(1844-1848)–Jan van Boendale– AuteursrechtvrijLeerdicht van den jare 1330
Wat die quade yngle sijn. - V.Dynghele sijn gheeste al ghemene,
Die vleesch en hebben noch bene.
Si en vollen ghene stat,
Noch si en weghen dit noch dat.
5[regelnummer]
Hem en is niet onghemicke,
Hemel noch aerde, noch muer zo dicke,
Ga naar margenoot+ So waer so hem staet te sine,
| |
[pagina 24]
| |
Si en lident al zonder pine.
Ende waer si varen in aertrike,
10[regelnummer]
Of in die helle dies ghelike,
Altoos zo volcht hem mede
Die hemelsche vruechdelichede.
Al sijn dyngle subtijl zere,
Si en weten min noch mere
15[regelnummer]
Ga naar margenoot+ Van Gods verholenthede,
Noch wat ghescien sal mede,
Dan hem God wil laten verstaen.
Ende dat scouwen si also zaen
In hem, alse hijt beghaert.
20[regelnummer]
Ende alse hise dan erghentwaert
Senden wille, so weten si te hant,
Waer ende waer omme si sijn ghesant;
Ende varen daer te hant ghereet,
Ende doen haers sceppers beheet.
25[regelnummer]
Al scrijftmen yngle, in gheliken,
Aen die want met vlederiken
Ende met live, als een man,
Sine hebbens twint nochtan.
Maer omme datmen ghenen gheest
30[regelnummer]
Scriven en mach, so eest
Datmense also moet maken;
Men cant anders niet gheraken.
Dyngle die sijn in hemelrike,
Sien wat ghesciet in aerdrike.
| |
[pagina 25]
| |
35[regelnummer]
Ende alsi dan yemene zien,
Dient misvallen sal ofte misschien,
So comen si neder also zaen,
Alse een oghe toe soude slaen,
Ende staen dien mensche in staden dan,
40[regelnummer]
Ist dats hem God an.
Ende alse onse here wilt ghedoghen,
Datsi hem yemene vertoghen,
So nemen si vander lucht ane
Een vorme ende een ghedane,
45[regelnummer]
Daer si in maken dat ghetoghe.
Maer ghene menschelike oghe
Ga naar margenoot+ En mach gheest sien, sijts ghewes,
Weder hi goet of quaet es.
Hoe zere dat een mensche ware
50[regelnummer]
In vernoye ofte in vare,
Ga naar margenoot+ Ja in rouwen also groot,
Dat hi wilde wesen doot,
Mochte hi enen ynghel scouwen,
Hi vergate alle sijns rouwen,
55[regelnummer]
Ende hem zoude dincken claerlike,
Dat hi ware in hemelrike;
Ofte hi bleve doot lichte
Van sulker claerheit, van sulken zichte.
Want zeven zonnen aen den trone
60[regelnummer]
En waren alle niet so scone,
Noch so clare een creature,
Alse dynghel is in sine nature.
|
|