Lekenspiegel

102 De betekenis van de zeven getijden

Luister, ik ga nu de zeven getijden behandelen die de Kerk elke dag plechtig in ere houdt.aant. Daarin vinden we zeven punten

[p. 113]

over Christus' passie.

Onder de metten verstaan we het tijdstip waarop Christus verraden, verkocht, gevangengenomen en aan de joden uitgeleverd werd, omwille van geld, terwijl zijn leerlingen Hem in de steek lieten. Al zingt men de metten 's nachts of in de dageraad, toch werd Hij 's avonds in hechtenis genomen. Maar omdat ze Hem de hele nacht bespotten, de gek met Hem staken (zoals men nog steeds met dwazen doet) en Hem smadelijk behandelden, staat de Kerk toe dat men deze gebeurtenissen bij de metten gedenkt vanwege de juiste volgorde.

Naar men ons leert, werd Jezus Christus in de priem voor de rechter Pontius Pilatus geleid en door de joden beschuldigd van allerlei misdaden. Met hun vuisten mishandelden ze Hem en ze spuugden in het gelaat van Hem Die dezelfde macht heeft als de Vader.

Bij de terts riepen de joden:

- ‘We willen Hem kruisigen.’

Daarop trokken ze Hem een purperen kleed aan met de woorden:

- ‘Ziehier de Mens.’

Een flinke en scherpe doornenkroon drukten ze op zijn hoofd. Daardoor kreeg Hij vele wonden en stroomde het bloed over zijn heilig gelaat. Hij moest ook het kruis dragen naar de plaats waar men Hem terecht wilde stellen.

Bij de sext lees ik dat Jezus Christus werd gekruisigd. Zonder dat Hij dat verdiende werden zijn ledematen opgerekt (het leek wel of de joden dat leuk vonden) en zijn handen en voeten met stompe spijkers doorboord. Hij werd op deerniswekkende wijze tussen twee misdadigers gehangen, alsof Hij een dief was. Om de pijn te verzachten kreeg Hij gal en azijn te drinken.

Bij de noen, dus het negende uur, stierf Hij als mens aan het kruis. Zijn ziel beval Hij aan zijn Vader aan. Zijn zijde werd met een speer doorboord tot diep in zijn hart, zodat water en bloed eruit stroomden. De aarde schudde bij zijn passie en de zon liet

[p. 114]

verstek gaan: zij kon het verdriet en de pijn van haar Schepper niet aanzien.

Bij de vespers werd Hij als een sterveling van het kruis gehaald, maar zijn goddelijkheid was onaangetast. Daarvandaan werd Hij weggedragen Die hemel en aarde schiep en Die met zijn overlijden de eeuwige dood overwon.

Bij de completen werd Hij, de Schepper van alle levende wezens, in het graf gelegd. Daarmee ging volledig in vervulling wat de profeten in vroeger tijd in hun geschriften voorspeld hadden: twee dagen en één dag lag Hij in het graf. In die tijd daalde Hij dankzij zijn kracht af naar de hel en verloste Hij al zijn vrienden. Vervolgens ging Hij aan zijn Vaders rechterkant zitten op een plaats waar geen tijd bestaat en vanwaar Hij zal wederkomen om de wereld te oordelen. Dan zal ieder het loon ontvangen voor hetgeen hij op aarde heeft gedaan. Moge Hij ons in zo'n staat aantreffen dat we blij en vrolijk bij Hem mogen blijven in zijn eeuwigdurende, heilige hemelrijk.