Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 130]

Nacht-klacht.

Wys; Isabelle.

IS dan uw Hart van Keyen? Beweegt gy
door geen schreyen? Voelt gy geen meede-
doogen, Door mijn verflaawde oogen? De
Bleekheyd op mijn weesen, Kan u die niet
belesen? Mijn gesangen voor uw deur, Gaan
u die niet ter harten? Hebt deernis met mijn
smarten. Eer ik noch mijn dood be treur.

[p. 131]

2.

 

Al kijft gy Ceestyne,

 

Ik voel my doch verpijne,

 

Om met mijn silte traanen

 

Tot min u aan te maanen.

 

Laat my uw hart verweekken,

 

Geef acht op al mijn smeekken.

 

Luyster na mijn droeve fluyt.

 

Ontdek uw Minne-veynsen

 

Nu ik niet weer kan deynsen,

 

Eer de dood mijn Hartje sluyt.

Nu al de Dieren slaapen,
Of Minne-vreugde raapen,
Nu dwaal ik langs de paaden
Om mijn gemoed t'ontlaaden.
Ik klaag uw Hart dat hart is,
Verhoor my die vol smart is;

Heb meedoogen met mijn noot.

So niet. So fnuyk mijn Leeven
En laat my dan slecht sneeven

In uw Maagdelijkke schoot.