Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

XXII. Kusje.
Hy verwondert sich over haare soet-en bitterheyd.

GY die geheel als Hooning sijt
En soet, ja soeter als den Honing,

En 't soet niet soeter is in tijd,

Hoe schiet gy wrange, uyt de wooning

Van uwe oogjes schicht op schicht

Gedoopt in gal en bitterheeden,

En schenkt my met uw mond gewrigt

Die bitterheyd soo teegens reeden?

[p. 36]

 

En weer mijn lief, mijn morgen-ster,

 

Die bitter sijt in al uw weesen,

 

Dat bitter niet is bitterder,

 

Seg Celestyn hoe kan het weesen

 

Dat my u Lipjes als een roos,

 

So Hooning soete kusjes schenkken?

 

So soete kusjes als Ambroos

 

Dat ik niet soeters kan bedenkken.

 

Hoe schiet gy uyt uw lodder oogen

 

So minnelijke Minne-schacht?

 

Heeft uw gesicht so groot vermoogen?

 

Schuylt in uw Lipjes sulk een kracht?

 

Dat sy gelukkig my doen leeven

 

Door Hooning, soet en gaadeloos;

 

Dat sy rampsalig my doen sneeven

 

Door bitt're gal, die ik verkoos?

 

ô Bitterheyd, die al te soet is!

 

ô Soetheyd, die te bitter roet is!