Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 17]

X. Kusje.
Hy bid haar om veel kusjes.

ALs gy aan mijn Borst blijft hangen,
Als uw armen my omvangen,
Als wy twee maar een vertoonen,
Waarom dan met so veel hoonen
So veel schimp en tegen-praaten
Weygert gy my toe te laaten
Maar een Kusje op de kanten
Van uw Mondje neer te planten?
Daar gy doch wel self soud geeven
(Quam geen schaamte tegenstreeven)
Duysend Kusjes aan mijn Mondje
Sluyxe wijs, mijn Minne-wondje
Tot geneesing. Seg mijn Blonde
Waarom stroo by vuur gebonde?
Waarom ook niet aangesteekken?
Maar al soud gy vinnig spreekken
Of mijn gaave kaakken krabb'len,
Of verwoed na d'oogen grabblen,
Of als een Leewinne tieren,
Noch sult gy mijn Minne-vieren,
Die der branden in mijn leeden,
Nu noch nimmermeer vertreeden.
Noyt sult gy so vlijtig waakken
Dat ik niet uw Roose-kaakken
Met mijn Kusjes sou bedouwen.
Noyt gestoole Kusjes rouwen.
Kusjes diemen steelt sijn 't beste.
Ingereekkent vuur op 't leste

[p. 18]

 

Glimt door d'assen. vreugden groeijen

 

Door geworstel, jok en stoeijen.

 

Min valt 't aangenaam door worst'len.

 

Bloemen, die by hey en borst'len

 

Onder doorens, in de haagen,

 

Door het saat sijn opgedraagen,

 

Acht men meer in geur en waarde;

 

Als die bloemen, die in d'aarde

 

Cierelijk voor d'oogen bloeijen,

 

Daar geen distels nevens groeijen.