De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 11

[p. 471]

Op 't lezen van Mr Izaak da Costaas hymne: God met ons.^*

Neen, 'k ducht niet, dat met my de Dichtkunst zinke in 't duister:

Mijn ouderdom vervall', mijn stof verwaai' de wind,

Een vlam stijgt uit deze asch, en Hemelvolle luister

Verspreidt zich over de aard en schijnt al 't zichtbre blind.

Da Costa, zijt gy 't nog die aan mijn lippen hangend,

't Verrijken van zijn geest aan mijn verzwakking vroeg?

Neen, Hemel daalde in u, mijne onmacht ondervangend;

Gy stijgt op Englenwiek daar ik langs de aarde zwoeg.

U dank ik, god met ons! mijn zaadkorn werd gezegend;

Ze ontbond, een Ceder rees, en 't Hemelsch Geestenheir

Zweeft door zijn bladerkruin, van Uw genâ beregend.

Ik zag het, 'k loof Uw naam, en buig my juichend neêr.

1826.

* Schemerschijn, 162.