Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

Lyck-dicht op de doodt ende konst van Ian en Raphael Sadeler.

NAer dat de Sadelers den lesten adem gaven

En dat den gheest verliet het huys van hun ghebeent

Soo heeft terstont de Faem op Sadelers twee graven

Elck een besonder Croon van eeuwicheyt verleent.

Jae schoon de schrale doodt hun krachten quam berooven

En sned' den webben-draet van't leven haestich af

Den glans van hunne Const en cost sy niet verdooven

Om dat d'onsterf'lijckheyt gheplandt staet op het graf.

Die d'heele wereldt door verspreyde haere tacken,

Als t'af-ghestorven deel ter aerden was bestelt,

Toen scheen oock eerst den roem naer d'eeuwicheyt te snacken

Ter wijlen dat den gheest bleef leven in het beldt.

Dat oyt van Sadeler seer constich is ghesneden

En aerdich uytghewerckt naer t'leven op de plaet,

Jae leeft noch over al tot op den dach van heden,

Daer niet als Konst en gheest in uyt-ghedruckt en staet.