Huybrecht vanden Eynden
Beldt snijder van Antwerpen.
AEnghesien de uytnemende Gheesten altijdt willen Naer-volghers wesen vanden Natuer, ende sijn seer weet-gierich om het vermoghen te doen blijcken, dat door de toegheneghentheyt der Planeten in hun sinnen ende humeuren ghestort ende jngheboren is, dat is: als wanneer sy hun ghedachten ghedurich becommeren om naer te boetsen de edelheyt van het Menschen leven, welcke wetenschap eerst ghevonden is inde Teecken-const, ghelijck hier voor breeder staet te lesen, soo ist dat de Beldt-snijders (inde selve Teecken-const ten hoochsten ervaeren sijnde) het wesen en ghedaente van den Mensch ten vollen soo uytbelden dat de selve dickwils voor het waerachtigh leven wordt aenghesien, welcke ghedaente niet alleen van voor, maer oock van alle partijen des lichaems can ghesien en ghevoelt worden. Sulckx dat den Beldtsnijder niet vernoeght en te vreden en mach wesen in het bewijs der volmaecktheyt des Menschen ghedaente van voor, maer oock van alle sijden waer in de proportie van het waerachtich leven te vinden is. Ghelijck Huybrecht vanden Eynden menichmael heeft bethoont met een groot verstandt en opmerckinghe van Const. Sijn ervarentheyt can t'selve ghetuyghen in verscheyde Apostelen die hy van steen veer boven het leven ghesneden heeft, daermen een vaste ghesteltenis en cloecken standt in mercken can, daer men oock eenen vloyenden gheest in siet van cleedingh, seer naturelijck gheploeyt ende ghevouwen, daer niet anders in en schuylt als de uyterste perfectie van het leven en Natuer. Eensamentlijck is oock te verwonderen door sijn soete handelingh in naeckte Kinderkens, en naeckte Posturen, soo ghesneden in Marber en jvoor, als gheboetseert in Pot-aerde, dat de wetenschap van Beldtsnijery niet veerder en can comen. De nettichheyt van Marbele Cornissen, Basimenten, Pilaeren, Phries, Architraeff en sulck danighe partijen, die in dese Const worden uytghewerckt, connen met een groot behaghen van alle Kenders ooghen ghesien worden in verscheyde Marbere-Altaren die hy ghemaeckt heeft. Ende om kordtheyt wille sluytende, soo is Musa schuldigh tot sijnen lof te singhen aldus:
Het leven oft een siel en compt hier maer t'ontbreken
Jn Beelden van wit steen, sy souden anders spreken
Want t'marber schijnt hier vel en recht vol-adert vlees
Soo wonder levendich als oyt Natuer bewees.
Auteursrechtvrij