Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

Ioannes van Milder
Beldt-snijder van Antwerpen.

AL valt den arbeyt swaer, den loon is meest te achten
Dat is een eeuwich eer, die Konstenaers verwachten

Naer dat sy uyt den gheest jet brochten voor den dach

Daer vry een Dichters pen met recht op roemen mach.

Want schoon den arbeyt is beloont met rijcke schatten
De Faem kan noch al langh daer naer den loon heir vatten

En maecken t'werck noch eens soo hooch gheacht en rijck

Door eer en lof die blijven onverganckelijck.

Soo als de Konst verdient in Milders cloecke wercken
Daer niet als wonderheyt en gheest is in te mercken

Soo maer sijn stoute handt brenght uyt een rouwen steen

Een Menschen statuw' voort, die heel compt over een

Met leven en Natuer, daer niet in schijnt te wesen
Als den besielden gheest, die compt uyt Konst gheresen,

Om dat den gheest daer in door Kunst als t'leven leeft

En sonder leven is, waer Milder d'eer van heeft.