Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst(1662)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 423] [p. 423] Aenden vvijt-vermaerden poëet mr. Cornelio de Bie auctheur van desen const-rijcken schilder-boeck. SEer hooch-gheleerden vrint de Bie Jck staen verwondert als ick sie Dat uwe sneghe penne De Schilders soo wel kenne. Ja niet alleen en kent by Naem Maer oock hun wel verdiende Faem Soo aerdigh weet te treffen, En heerelijck verheffen. Al had ghy t'aller tijdt gheweest Den gheest van jders Schilder gheest, En hun verstandt ghemeten Niet beter mocht ghy 't weten. Ghy schrijft met sulck bequame stoff Van s'Schilders noyt volpresen loff Van jeder in't bysonder Dat jeder seyt t'is wonder. Ghy schrijft van hunne Schildery Met sulcken schoon Poëtery, Dat u Poëterijen My schijnen Schilderijen. U rijm is schildery die spreckt, Waer uyt een jder t'leven treckt, Van al t'gheschildert wesen Gheschildert langh voor desen. Ghy thoont te sijn een groot Poëet Die oock wel van het schild'ren weet, Want noyt en sagh ick milder Poëet en t'samen Schilder. Ghy hebt ghetroffen t'rechte wit, Van t'hooch vermaerde Schilders pit, Met klarelijck te thoonen Waer dat de Konsten woonen. Ken meyn niet dat in s'werelts perck Oyt jemant maeckte sulcken werck, Dat by het u magh rieken, Spijt Room AEtheen en Grieken. Want k' lees van eenen Cardinael Ghenoemt Fernees in Roomscher tael, Dat hy ontboot een Schrijver Van onverdroten yver. Y goeden vrint (soo sprack Fernees) Jck wou dat uwe pen eens wêes De Schilders al te saemen Van seer doorluchte naemen. Dat ghy dry eeuwen door en door Doorliept en brocht my eens te voor Hoe veel daer moghen wesen Die waerdigh sijn ghepresen. Eerst van Mabevs tot op van Dyck, Wie daer-en-tusschen konstich-rijck Gheweest sijn van de meeste En uytghelesen Gheesten Jck soud' u loonen met den loon Van diamanten eene Croon Gheciert en fraey beperelt De schoonste van de werelt. Men Heer, sprack hy, weet dat ick ben Bereyt, maer dat ick niet en ken Van alle schildereyen De verwen t' onderscheyen. Pictver en gaf my noyt die jonst, Om alle deelen van haer Const Soo soetkens te vergaeren En haeren lof te klaeren. [pagina 424] [p. 424] Al is de Konste wonder eel Jck mocht te luttel oft te veel By brenghen tot haer voordeel, En sekers met kleyn oordeel. Maer jemant die de Const verstaet Die hout oprechte middel-maet, Die weet met goy manieren Sijn penne te bestieren. Met sulck en dierghelijck beschêet Heeft sich onschuldicht den Poëet, En t'Cardinaels eel lusten Die moesten daer berusten. Maer ongheluckigh was voorwaer Men Heer Fernees dat voor oft naer Niet eenen op en stonde Die t'stoute werck begonde. Dat nu den Cardinael Fernees Eens weder van de doot verrees Om s'Schilders boeck te lesen Hy sou verwondert wesen. Want ghy de Bie hebt desen boeck Met sulcken neerstigh onder-soeck Gheschreven en ghehandelt Soo dat ghy schijnt ghewandelt Te hebben met U eel verstant Door heel het gantsche Grieken-lant Door Roomen en Athenen Door al de Landen henen En dat ghy daer een jders keest Van het verstant door uwen gheest Ghesien hebt in't aenmercken Der groote Schilders wercken. Jck bie De Bie dan veel gheluck Van weghen dit hooch roembaer stuck K'ben bly dat eens volbrocht is Het gen' soo langh ghesocht is. F. Godin God dienen is regeren. Vorige Volgende