Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 422]

Lof-dicht ter eeren vanden soet-vloyenden poeët Cornelis de Bie op het uyt-gheven van dit const-rijck Schilder-boeck.

COnst-minnende gheslacht; wat sult ghy gaen bedencken?
Om aen (die U heirbaert) jet costelijcks te schencken?

Al roept ghy tot behulp den rijcken Indiaen

Al hadt ghy uyt ghevist, het dieptst van Oceaen

Wat daer door schipbreuck bleef, al gaeft ghy Magneet clippen
Die ons de Noordt poel baert, al waer u grondt en tippen

Van al het goudt gheberght, en dat ghy 't aen hem schonckt

Jae dat ghy aen sijn Lauwer-croon de perels honght

Die oyt Neptunus gaff, al d'Ambers en Momien
Die t'Rijck Egypten gheeft, wat waert al te bedien

Gheeft wat ghy gheven wilt, ten is gheen gift voor die,

Maer gheeft u eyghen selfs, gheeft Schilders aen de Bie

En denckt wy sijn een bloem, doch juyst geen tulp oft roose
Hy suyghter honingh uyt, hy sal U heel doen bloosen,

Daer is niet eene bloem hoe slecht van wat ghewas

D'ees soete Honingh-Bie brenght alles wel te pas,

Jae tot de slechte bloem die ick mijn selfs mach noemen
Daer weedt ons soete Bie oock al jets van te roemen

Den honich barster uyt al wou hijdt selver niet

Het wordt hem over tuyght van die dit werck besiet.

Jck eyndt dan sonder eyndt, want om een eyndt te maecken
Van dat hy weerdich is, wie sou tot eyndt gheraecken

Al schreef ick eeuwen lanck, noydt en ghebrack my stof

Te schrijven Boecken vol van u, de Bie, ons lof.

Jan Peeters

Wy leven om te sterven,

En wy sterven om te leven.