Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

Dominiquin
Schilder van Boloignien.

HIer sien ick weer een gheest op Faems vergulden waeghen
Met lauwer groen omringht en daer een croon van dragen,

Jae rent de werelt door tot daer de Son op gaet

Om dat schier over al sijn Const verheven staet.

Een Const die uyt t'Pinceel met wijsheyt is ghesproten
En wort van d'eeuwicheyt met Hebes dau begoten

Die op gheen Nijdt en past, die haer can doen vergaen

Soo lanck haer compt te hulp de dochter van de Swaen.

Dat is de sneghe pen (in't schrijven wel ervaren)
Die d'eel Pictura can doen leven duysent jaeren

Waer door het comstich eeuw veel dienst en vruchtbaerheyt

Sal vinden in het werck t'gen hier de pen verbreyt.

Dat is de Schilder-const vol meesterlijcke trecken
Die ons Dominiquin can wesentlijck ontdecken

En maelen aerdich af, vol gheest en levens aert,

Net, seldsaem, cloeck en mals, als Faem ons openbaert.

Al watter wort ghebouwt het moet al eens verdueren
Hoe stercken stadt oft vest, Casteelen, tor'ns oft mueren

Maer t'gen de eel Pinceel treckt uyt een wijs verstant

Blijft inder eeuwicheyt in het ghedacht gheplant.