Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 314]

Carel van Mander
Konstich Figuer-Schilder van Hollandt, in't groot en cleyn.

JSt wonder dat het Rijck van t'strijtbaer Denemercken
Vindt groot behaghen in de hooch verheven wercken

Ghesproten uyt t'Pinceel van Manders kloeck ghemoedt

Die is van jonghs af in de Konsten op-ghevoedt.

Ter wijl sijn Vader was de gen' die meest de krachten
Heeft van Pictuer ghekent en schier al de gheslachten

Van haere afcomst soo beschreven en verbreyt,

Dat daer door wert ghevat Picturas eyghenheyt.

Daer sijn cloeck Schilderboeck af gheeft een waer ghetuyghen
Midts onse Constenaers daer uyt veel leeringh suyghen

Die soo wel met de pen, des' Konst heeft ondersocht

Als hy met d'eel Pinceel haer deught ten voorschijn brocht.

Bekent de wereldt door, sulckx dat hy naer het sterven
Liet aende Faem sijn eer en weerden naem beerven,

Daer niet alleen den boeck en is de proeve van

Maer t'blijckt oock inden Son' die t'selve thoonen kan,

Door sijne wetenschap en cloeckheyt der Pinseelen
Waer in men daeghelijckx van Manders gheest siet spelen.

Van Mander hout den naem van sijnen Vader staen

N'en naem die door de Konst oft pen noyt sal vergaen.

N'en naem die soo t'gheslacht der Schilders can verstercken
(Om dat de Faem en d'Eer sijn Manders bolle-wercken,)

Dat (soo lanck als de Const van jemandt wordt bemindt)

Van Mander wesen sal Picturas besten vrindt.

Daer Denemarck op roempt, besonder Coppenhaghen
Al waer men noyt en siet de oeffeningh vertraghen,

Die Mander in het Hof des Coninckx daer hanteert

En wort om sijne Const als eenen Prins gheeert.

[p. 315]

 

Een Const die t'leven schijnt in haere eel figuren

 

Te brenghen op panneel, en schijnen hun te rueren

 

Soo vremt gheordonneert en wonder uytghebelt

 

Staet al het gen is in van Manders werck ghestelt.