Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst
(1662)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij
[pagina 316]
| |
Gonzalo Coques
| |
[pagina 317]
| |
GONZALO COQVES Né en Anuers, lan j6j8. at apriz son Art Ceez le Vieur Dauid Rijckaert son beau Pere, ou il a tellement auancé son estude que le Roij d Angleterre C'at emploije pour auoir de ses pieces. le duc de Brandenborg sen delectoit fort et le prince Dorange en faisoit grand Cas; ses ordonances sont excellentes, et ses pourtraicts en petit, admirables.
gonzalo Coques pinxit. paulus pontius schulpsit Ioannes meijssens excud. | |
[pagina 318]
| |
T'Huys van Oraignien heeft dit oock wel gheweten
Als haeren Prins hem schonck een dobbel goude keten
Voor al de seldsaemheyt van sijne Const-Pinceel
Doen hy t'Nassous gheslacht ghebrocht had op Paneel.
T'Hantwerpen d'Heer van Eyck, Aelmoesenier, en Schepen
Had sijn verstant oock soo op dese Const gheslepen,
Dat sijnen lust noyt was in volle rust ghestelt
Oft sijn afcomst moest oock van Coc'q sijn afghebelt.
D'Heer Bax tot Brusselen (een van Picturas vrinden
Waer by veel edel Const is van Gonsael te vinden,
Van Conversatien en andere, die hy
Naer t'leven thoonen can in Cocques puyck schildry.
Wat wil ick verder gaen; om d'eere te verclaren
Van desen Phidias, en oock te openbaren
Den overvloet van sijn Picturas edelheyt
Die Faem aen jeder een onsterffelijck toeseyt.
Jst wonder! aenghesien hy met de verf laet blijcken
Hoe menich edel Maeght hy door de Const doet g'lijcken,
Die als een leydt-ster staet in d'ooghen vande mans
En schijnt door Const te sijn de schoont des schoonheyts glans,
Daer sich in spieg'len can den dert'len Minnen-stoker
En schijnt daer in te sien sijn pijlen, boogh, en koker
Daer hy een Minnaerts hert somwijlen med' bestraelt
En uyt soo cleyn begrijp al groote lusten haelt,
Door al den suyv'ren aert die daer in leyt ghecoffert
En wort door d'eel Pinceel op't plat panneel gheoffert:
Natu'rs volmaeckte deught ghesien wort in des' Const
En wort daerom op't hoochst van Coninghen bejonst.
Dat dan den Meester leeft, veel eeuwen naer het sterven
Die meerder gheest vergaert als jemant goet can erven
Die door sijn Const alleen sich soo gheruchtbaer maeckt
Dat wie t'Pinceel bemint naer sijn Schildrijen haeckt.
| |
[pagina 319]
| |
En waerom niet; ter wijl hy door sijn wetentheden
Schijnt te besielen al sijn verf met bloet en seden,
Die nemen can de schets van jeders schoon ghelaet
Het gen soo wesentlijck ghelijck het leven staet.
Sou dan de Faem hem niet een eeuwich luyster geven?
Om altijt by den mensch te blijven in het leven?
De deur van sijn verstant sal altijt open staen
Dat is sijn eel Pinceel die noyt en can vergaen.
|