Den groeyenden Lierschen blom-hof
(1650)–Cornelis de Bie–
AuteursrechtvrijTusschen Camillus en Nympha, Op de wijse: Och waer mijn borse eens wel versien, (oft) (Divin suyect des mes Langueurs) &c.
Camillus.
SChoon lief niet langher mijnen sin
Ghetoomt can houden door Veneris min,
| |
[pagina 47]
| |
Die mijne siel door rijst met bitter-smert
En verscheurt mijn hert
'Ken can't verswijghen niet
Al ist de schaemte my sulckx verbiedt
Want ick wordt bespronghen
Ende ghedwonghen
Van Cupido siedt!
Nympha.
Wordt u jonck hert om my door-kerft
Door my alleen veel swaere suchten erft
Paeydt uwen druck, ghy hebt in u ghedacht
Daer ick oock na tracht
V ooghen voor my soo niet blindt.
Laet swereldt, soo ben ick oock ghesindt
Laet seker u sinnen.
V selfs verwinnen
Want t'hert niet en mindt.
| |
[pagina 48]
| |
Camillus.
Wat weder-spraeck is dit, ick vrees
De doodt af-snijden sal mijns levens pees
Want dat ghy u vertreckt uyt' swerels hoff
Ick verdwijn als stoff
Ghy vonnist my hier stil
En ach mijn smerdt, boeydt den ghewensten wil
T'sal by u haest blijcken
Hoe ick sal wijcken
Voor dese gril.
Nympha.
Ten sijn geen grillen datmen eyst
T'gheen, daer saligh wordt med' de siel ghespijst
Den wil heeft mijnen sin als nu ontknoopt
En naer de deught loopt.
Godts woonplaets aenstoot draeght
Vande kloeckste wordt daghelijckx ghevraeght
| |
[pagina 49]
| |
Soo wil my begheven
In rust te leven
Daer mijn hert na jaeght.
Camillus.
Hoe dwept ghy, o Goddelijck beldt
Mijn siels pereel die met mijn sinnen speelt
Mijn banghe sucht als yser aen magneet
Bint ghy aen veel leet
Mijn pijn u toch beweeght
Mijn traenen eens door medelijden veeght
Wilt mijn lijden eynden
My niet wegh seynden
V tot spraeck verleeght.
Nympha.
Mijn ghedacht pijnicht uwe list
Ick ben te jonck, swijght en u clachte sist
Ghy koestert mijn ghemoet, en overmant
| |
[pagina 50]
| |
T'verborghen verstant
V woorden toch bedeckt
Want dit noot comen tot goet effeckt
Noot Ionckman sijn ooghen
Naer my quam pooghen
Met my niet en geckt.
Camillus.
Een sinneloos dier blint en stom
Sout sijn, die niet pluckten de schoonste blom
Vyt een hoff, als't hem ghebeuren mocht
De selve niet en brocht,
Liefste u schoon ghelaet
In mijn siel gheetst en ghewortelt staet
Wederjonst en leven
Wilt aen my gheven
Tot troost en baet.
| |
[pagina 51]
| |
Nympha.
Verblint toch eens u sot ghepeys
Want noynt en sal ghebeuren uwen eys
Deylt niet u jaeren met sucht in tween
Dat om my alleen
Want hoe de swacke liefde eer
Beghint, hoe sy daer na groeyt meer en meer
Wilt u dan met lusten
Stellen in rusten
En comt niet meer weer.
Camillus.
O weerde siel my toch verlicht
Want ghy sijt, wiens helglansich ghesicht
Is als een son, en maeghdelijcke spraeck
Is mijn siels vermaeck:
Sijt daer mij hert naer haeckt
Met achterdencken toch niet en raeybraeckt
| |
[pagina 52]
| |
Sijt u slaef ghenadigh
Ben ick ghestadigh
My u dienaer maeckt.
FINIS. |
|