Den groeyenden Lierschen blom-hof
(1650)–Cornelis de Bie–
AuteursrechtvrijStemme: Siet Iudas comt ghegaen, &c. | |
[pagina 45]
| |
Caeledon.
HOe lanck sal ick noch sijn
In dese sware pijn
Door dien graeghen schicht
Van het onvluchbaer wicht
Lief my niet vlucht
Eerst hoort mijn ghesucht
Anders terstondt de bleecke doot
Haelt my in haeren boot.
Amarillis.
Swijght hier van Caeledon
Want nu de gulde son
Verliest haer straelen siet
Ick magh hier toeven niet
mijn lammers woest
Wachten aende boest
Ick moet gaen stouwen naer den stal
T'licht ons haet laeten sal.
Caledon.
Rust-gheeftster van mijn hert
Aenschout eens mijne smert
Met u beglanste oogh
Voor u my nederboogh
Soo lanck ghy leeft
Phaebus niet heeft
Aen u, Want daer u wesen is
En comt geen duysternis.
Amarillis.
Ick bid u sijt gherust
Want my dit niet en lust
Verloren heb een ree
Van mijn ghevolde vee
V togh wech spoeyt
En doet gheen moeyt
Ghy aen my nu de son toeschrijft
| |
[pagina 46]
| |
Die niet eens stil en blijft.
Caeledon.
Can dan mijn clachte niet
Verwinnen dit verdriet
Om dat ghy staedich wijckt
Van my, als het nu blijckt
Soo segh ick u
Schoon lief adieu
Ick gaen naer t'graf o claere son
Beclaeght dan Caeledon.
FINIS. |
|
