Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 152]

De beste vriend.
(Uit het Hoogduitsch.)

De Beste Vriend is wel daarboven!

Omlaag zijn zelfs de Goede schaarsch;

Te midden van ons aardsche sloven,

Loopt trouw en waarheid veel gevaars.

Dies blijft het by de spreuk, mijn kind!
De Heiland is de beste Vrind.

By menschen is het vloed en ebbe;

Mijn Jezus staat gelijk een rots.

En schoon ik duizend feilen hebbe,

Hy laat daarom mijn hand niet los.

Dies blijft het by de spreuk, mijn kind!
De Heiland is de beste Vrind.

Hy liet voor my aan 't kruis zich dooden,

Vergoot voor my Zijn dierbaar bloed,

Staat nog my by, in alle nooden,

En maakt mijn vele schulden goed.

Dies blijft het by de spreuk, mijn kind!
De Heiland is de beste Vrind.

[p. 153]

 

Die Vriend heeft my zijn hart gegeven,

 

Ik ben de Zijne en Hy is mijn;

 

Hy is mijn Vriend voor heel mijn leven,

 

Tot over 't graf zal Hy het zijn.

 

Dies blijft het by de spreuk, mijn kind!

 

De Heiland is de beste Vrind.

Roem.

Wat 's aardsche roem? 't Vermolmend hout,

Dat in den Nacht der wareld lichtte,

Maar by den dag van 't jongst gerichte,

Als morsig vuilnis wordt beschouwd.

Genot.

Aardsche lust is haast genoten;

Wijn is 't, op een zeef gegoten.

Uit het Hoogduitsch.