Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 80]

De kavalier.
(Walter Scott.)

Nog graauw was de scheemring, nog neevlig het zwerk,
Mijn lief steeg te paarde krijgsvaardig en sterk,
Langs velden en wegen, waar 't oproer zich toon':
God hoede den dappre, die strijdt voor de Kroon!

Waar zijde eens hem dekte, 't pantsier knelt hem daar;
Het staal van den helm dekt het goud van zijn hair;
Het zwaard aan zijn zijde blinkt edel en schoon:
God zeegne den dappre, die strijdt voor de Kroon!

't Is voor 't recht van Oud-England, zoo krijgszucht hem blaak';
Haar Vorst is zijn leidsman, haar Kerk is zijn zaak;
Zijn wachtwoord is eer, en beroemdheid zijn loon:
God strijd' met den dappre, die strijdt voor de Kroon!

Laat ze roemen hun Fairfaix, hun Waller en al
't Rondhoofdig gebroedsel van Westminster-hall;
Maar weet! al koos de opstand 't fier Londen ter woon:
De speeren van 't Noorden omringen de Kroon.

[p. 81]

 

Daar 's Cavendish, en Derby verschriklijk altoos,

 

Daar 's Erins fiere Ormond en Schotlands Montrose¹⁾:

 

Durft ge uw Skippon nog meten, uw Massey, uw Brown,

 

Met Oud-Englands Baronnen geschaard om de Kroon?

 

 

 

O vreugde over 't hoofd van elk braaf Kavalier!

 

Zij zijn speer onverwinlijk, en sterk zijn pantsier!

 

Tot in Zege en in Vreê hy zijns harten zucht toon',

 

In een' dronk op zoet England, haar Kerk en haar Kroon!

1) Spreek uit: Montrooz.