Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 13]

IV.
Het Haarlemmer Meir uitgemalen.
1853.

Nu, kom eens uit uw graf,

Gy, puik der Molenaren!

En zak het Zuider-Sparen

Eens in een schuitjen af!

Nu klim dien dijk eens op!

Gy hoeft niet meer te vragen;
Uw vijand ligt verslagen,

Uw zielsvreugd stijgt ten top.

Nu, geef van vreugd een schreeuw,

Nu, schud uw manen statig!

Uw fierheid is rechtmatig,

Oud-Hollands trotsche Leeuw!

‘Zuig haast uw long gezond

Aan de uiers van de koeien,’
Die 't luid triumflied loeien

Op d'overwonnen grond.

[p. 14]

 

Geluk, mijn Vaderland!

 

Geluk, Geluk, mijn Koning!

 

Volharding vindt belooning,

 

Volharding en Verstand.

 

Gy rukte 't zwaard niet bloot,

 

Gy liet het in zijn schede;

 

Gy hebt, in vollen vrede,

 

Uwe eer en erf vergroot.

 

 

 

Heb dank, almachtig Heer!

 

Uw gunst mocht ons bestralen;

 

Gy deedt ons zegepralen;

 

Aan u alleen zij de eer.

 

Blijf die ge ons zijt geweest;

 

Bestel het Zaad den Zaaier;

 

Een dubbelde oogst den Maaier;

 

Heel 't Volk, een dankbren geest!

Heemstede, 1853.

Aanteekening.

Zuig haast uw long gezond. Zie het vorenstaande Gedicht van vondel; regel 19.