Verstrooide gedichten uit vroeger en later tijd (1831-1861)

[p. 15]

V.
Wapen voor de gemeente ‘Haarlemmer Meer.’
Aan den Edelachtb. Heere Mr. M.S.P. Pabst, Burgemeester.
1855.

Gy, die op 't nieuw, veroverd, land,
De vlag, in naam uws Konings plant;

Uw oog schijnt My te vragen:

‘Wat Teeken zal hy dragen?’

Zoo ik een Teeken kiezen zou,
't Ware, op een veld van Hemelsblaauw,

Drie gulden Korenairen,

Oprijzende uit de Baren.

Zoo gy 't aanvaardt, en kroonen wilt:
Plaats dan een Tand-rad boven 't Schild,

Symbool dier Werktuigkunde,

Die dees triumf vergunde.

[p. 16]

 

Dat ‘Goud uit Schuim’ de Zinspreuk zij!

 

Het is eens Dichters Profecy;

 

De Hemel doe beleven

 

Wat vondels vingren schreven!

 

 

 

De Leeuw van Holland, nu gezond,

 

Zie by dit Schild met hoogmoed rond,

 

Bescherm het met zijn klaauwen,

 

En geef het d' aard te aanschouwen.

Utrecht, Nov. 1855.

Aanteekening.

By koninklijk Besluit van 19 Sept. 1856, is het Wapen, zoo als het, volgens het tweede couplet van dit stukjen, door my ontworpen en sedert door de bevoegde macht voorgedragen is, metterdaad het Wapen der gemeente ‘Haarlemmermeer’ geworden. Van den verderen inhoud van het ontwerp, hier gegeven, kon ten gevolge der tegenwoordige wetsbepalingen op de Wapens van Plaatsen niets komen; en zoo moest dan ook de Zinspreuk achterblijven, welker opneming, vooral als herinnering aan hetgeen de eerste onzer Dichters voor twee honderd jaren geschreven had, het Vaderland zeker niet tot oneer zou gestrekt hebben.

Goud uit schuim. Zie het vorenstaand vers van vondel, den laatsten regel. Van lennep teekent in zijne Uitgave (IV. 368), meer overeenkomstig mijn verijdeld verlangen dan naar waarheid, hierby aan: ‘Deze woorden prijken thans als “legende” by het Wapen van de Gemeente Haarlemmer meer.’

nu gezond. Zie hetzelfde gedicht, reg. 19.