Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 476]

[954] Lucifer^(aant.)

naar een schilderij van Johannes Franciscus

Uit God gevallen onheil, eenmaal hoog
en onlosmakelijk met hem verbonden;
toen afgestoten en zijn weg gevonden
pal naar omlaag, langs een verlaten boog.

De aarde, die het naar beneden zoog,
naderde snel; het heeft zich diep omwonden
met wat de armen samennemen konden
aan flarden licht, waarop het nog bewoog.

Tegen een telefoonpaal aan de straat
terechtgekomen, ogen wijd uiteen;
embryonaal het lichaam, van de schrik;

een hoorn gevormd, het laatste ogenblik.
De veevoederfabriek, iets verder, laat
het wrak van plastic met zichzelf alleen.