Gedichten. Deel 1. Teksten

[953A] Ad interim^(aant.)

Wereld na u gebleven, dag en nacht;
dezelfde mensen nog; willen niet dood.
Leven houdt stand. Kinderen worden groot.
En elke lente heeft zijn oude pracht.

Het denken, al die tijd op u bedacht,
stond aan geen tegenstrijdigheden bloot.
Hoewel ik deuren opendeed en sloot
heb ik er geen gevoelens doorgebracht.

Ik kan een brief ontvangen en vertrek.
Een oproep door de radio volstaat.
Een advertentie plaatsen is genoeg.

Alles wacht af of zich bij mij vervoegt
degene, die aanwijzingen verstrekt
die leiden tot volledig resultaat.