Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 418]

[857] Hélicoptère^(aant.)

Uw stilte suizelt als een discus binnen
en blijft in dunne platen op het licht
geslepen hangen, wild van evenwicht,
vol sidderingen van gespannen linnen,

om 't Godsonmooglijke dat wil beginnen;
een in zijn vaart steken gebleven schicht,
geschoten uit de boog van het weerlicht;
een diepvis, staande met doodstille vinnen.

Gij kunt geen aarde maken door mij heen
omdat ik niet geleid, ik ben uw einde.
Tot in mijn voeten heb ik aan u deel.
Maar gij bemerkt het niet en blijft alleen.

Hélicoptère, die nergens meer kan landen
en in de hemel als een ding te veel.