Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 417]

[855] Cartering^(aant.)

Het witte van de kaart gaat voor ons open.
Een vage aardrijkskunde krijgt bestand.
Schaal 1:1 ontwikkelt zich het land
met zijn verkeersaders en spoorwegknopen.

Wij volgen wegennet en waterlopen;
zijn opgenomen in het ver verband
van tegenligger, toren en passant,
als stippen uit de horizon geslopen.

Diep onderweg over Europa heen
welven wij langzaam met de aarde mee.
Alles komt overal waar het moet zijn.

De cartograaf zoekt naar een pen zo fijn,
dat hij ons in kan vullen en daarmee
bij God niet doen ontbreken, een voor een.