Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 407]

[838] Röntgen^(aant.)

De maan heeft u vannacht bekend gemaakt.
Dunne lichtvloeden breken door u heen.
De volheid van het zoete vlees verzaakt
met kleed en al tot op het naakte been.

Skelet dat hangt en haast de aarde raakt;
wandelgewoonte in uw knie en teen;
oogkassen waar het holle hoofd mee waakt,
zo deint ge langzaam verder in het veen.

Toch tekent gij u af gelijk vanouds
en kan ik u herkennen aan de gang
die g'in uw lichaam altijd hebt gehad.

Lang blijf ik u nog volgen tot de dwang-
voorstelling overgaat en er iets kouds
tegen mij aankomt. Mijn gezicht is nat.