Gedichten. Deel 1. Teksten

[818] Verdemen^(aant.)

Er staat Verdemen, aan de spoorlijn van
Arnhem naar Utrecht komende, & Zonen.
Ik kan het u gemakkelijk aantonen:
links bovenaan, tegen een gevel an.

Ik weet van deze man niets anders dan
dat hij Verdemen heet en hij heeft Zonen;
en dat hij aan de spoorlijn is gaan wonen;
waar ieder zich van overtuigen kan.

Ik zou hem voor de aardigheid misschien
eens op kunnen gaan zoeken in zijn huis
en kijken wat hij in het leven doet.

Verdomme, als ik Verdemen niet ontmoet.
Het is van uit de trein een pas of tien.
Natuurlijk zit er ergens een abuis.