Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 392]

[819] Asbelt^(aant.)

Dingen die weggeworpen zijn, te oud
voor een bestemming, maken u compleet.
Het is omdat gij nu hetzelfde heet.
Het eind laat ieder lichaam even koud.

Een oude emmer, rommel, scherven, hout,
alles waartoe het leven zich versleet,
koolstronken, fietsband en een stuk vloerkleed:
een hond licht er z'n poot, een kat miauwt.

De vuilnishoop verspreidt een scherpe lucht
van as, ammoniak en peterselie.
Brandnetels groeien aan de rand, een lelie

heft zijn doodwitte bloem omhoog, een zucht
gaat door de zompen waar ik loop, het zakt
en veert terug met dodelijk gemak.