Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 387]

[811] Inclinatie^(aant.)

Ik sta hier te vergaan, terwijl de wegen
voorbijschieten tegen mijn voeten
voordat het vlak van het ontmoeten
nog in mijn lichaam helling heeft gekregen;

waarmee het lopen zou en niets gelegen
meer was aan deze plek van boete.
Doch hier alleen kan ik u groeten
de zijweg in die gij zijt opgestegen.

Ik zie u klimmen tegen wolken aan.
En onderwijl wentelt de aarde blind
met punt en al waarop ik mij bevind.

Maar dit verhindert niet dat bliksems staan
over u heen, een net dat u inspint
achter de maan en alle sterregrint.