Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 372]

[783] Overjarig^(aant.)

Geweken uit de wereld van vandaag,
houd ik u op met gisteren. Gedichten,
die zich met uw geschiedenis bevruchten,
telen hieruit een altijd jonger zaad

van woord, waaraan gij u vernieuwen laat,
zonder verbastering te moeten duchten.
Gij zijt uw eigen soort in de opzichten
waarmee gij in uw wortelstokken staat.

Overgebleven plant onder de grond,
komen uw bloemen telkens weer naar boven,
verschillend en dezelfde, jaar op jaar.

Bloei die zich aan de stengelstukken bond,
beneden mij in 't donker meegeschoven,
knopen zich dood en leven aan elkaar.