Gedichten. Deel 1. Teksten

[770] Topaas^(aant.)

voor A.A.M. Stols

Vazen van zondagmiddag. Stilteslot,
voorbij onze topazen wandeling;
langzame verte en herinnering,
die er doorheen komt als een open stad.

Mengsel van macht en onvermogen, dat
de werklijkheid doorbreekt, een schuwe schim
met blauwe flanken in zijn volle klim.
Mijn leden loopen in een oliebad.

Ik zal het doel bereiken, nu het al
gedeeltelijk vandaag geworden is,
gisteren tegemoet, over mij heen.

Het is of God zich met de tijd vergist:
leven en dood schuiven een dag ineen,
die voortaan voor ons tweeën wezen zal.