Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 361]

[763] Quadratuur^(aant.)

Een hooge, harde loop over de steenen
heeft mij vanavond toegeschenen
haar gang te zijn, ik stormde naar
de deur: een leege straat, alleen
een been, dat om de hoek verdween.

Zoo zal het altijd wezen waar
ik woon: een eenzaam huis en gij
komt midden in de nacht voorbij
als van een afgelegd bezoek:
uw werklijkheid, die gaande is,
- ik weet, dat ik mij niet vergis -,
maakt plotseling een rechte hoek,
het uur, waarop ik u vervloek:
ik hol de huizenblokken om:
hetzelfde been staat andersom
en lange stukken muur van steen
staan vierkant om mijn voeten heen.