Gedichten. Deel 1. Teksten

[751] Auschwitz^(aant.)

De wind vertelt het zonder het te weten.
Er is geen zegsman of gehoor gebleven
die u vermonden. Gij zijt opgeheven.
Ik weet opnieuw, dat ik u ben vergeten.

Linten van lucht, in trilling weggedreven,
kwamen de woorden niet weerom, de feiten
konden geen taal behouden en versleten.
Ieder bewustzijn bracht zich om het leven.

Met geblindeerde treinen meegegeven,
grauwe wagon op dood spoor afgehaakt
ergens in vreemde oorden staat gij daar.

Krijtletters door mijn eigen hand geschreven
bestemmen u van buiten koud en klaar
voor deze plek, waar gij werd afgemaakt.