Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 356]

[752] Permanent wave^(aant.)

Gij staat uzelve af aan de omgeving
zonder over te blijven op de plaats
waar ik u vast wil leggen, inderhaast
met verzen, tot een durende beleving.

Zij komen in afzonderlijke zweving,
nu er geen tijd meer is die hen beslaat.
Woorden verwateren vóór uw gelaat
zich kan bestendigen aan hun bestreving.

De golven geven u gebroken weer.
De spiegels plooien zich voor uw verdwijnen.
Plaatijzer kruipt over de daken.

Rukwinden doen uw rokken haken;
maar in uw armen staat de dood te deinen
tusschen de open deuren naar 't weleer.