Gedichten. Deel 1. Teksten

[730] Hameln^(aant.)

Gij zakt tot aan uw enkels in de steenen.
De gang van mijn verbeelding is te zwaar.
De metaphoren vallen uit elkaar,
voordat zij u de laatste steun verleenen.

Maar al uw zusters loopen op hun teenen.
In alle spiegelruiten waait uw haar.
IJler en dunner fluit de vogelaar,
die om de hoek der woorden is verschenen.

Hij lokt u langzaam over het trottoir
van deze stad naar huis, buiten de dood.
Hij voert u langs zooveel herkenningspunten:

de Overtoom, het Leidsche Plein, de Munt en
de Kalverstraat, dat ik u word gewaar,
winkelend bij Van Zanten & De Groot.