Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 345]

[731] (In deze sneeuw ben ik een teekening.)^(aant.)

In deze sneeuw ben ik een teekening.
Een plaat, waarop ik langzaam levend ben.
Er is geen onderscheid tusschen de boom en mij
dan dat ik hier en daar bewegend ben.

Verzonken in het eindelooze wit,
dat om mij ligt geopend, ben ik dit.
Bevangen door de zelfde zuiverheid,
waar in de verte ook een kraai op zit.