Gedichten. Deel 1. Teksten

[522] (Embryo)
III^(aant.)

Morgen. De stad ontstaat.
Ik loop in haar geboorte
met zoete ruggegraat.
Een donzen perzikhuid
van jonge ochtendvochten
ligt op het asphalt uit.
De schoenen aan mijn voeten
geven een kusgeluid.
De tram, mijn gele bruidegom,
blijft voor mijn kleine voeten staan
en ik bestijg het voorbalcon.
De conducteur kijkt achterom;
de directeur, de handelsman
zijn ook van gisteren weerom.
Een paar kruimels beschuit
tip ik nog van mijn lippen,
die ik naar voren tuit.