Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 46]

[90] (O ruiten mijner eenzaamheid)^(aant.)

O ruiten mijner eenzaamheid
waarlangs de avondstroomen nemen
hun beddingen, water en licht
vermengen zich voor mijn gezicht
geruischloos tot een glanzenvolle schemer;
alles in alles vloeit ter neder;
ik nog alleen blijf opgericht:
een in zich zelf versomberd teeken.