Gedichten. Deel 1. Teksten

[71] (Weenen is even eenzaam)^(aant.)

Weenen is even eenzaam
als sterven en even ver
als sterren en het zwerven
onder avonden ver.

Lachen is even oud als
het leven en even leeg.
De tijden zijn even koud als
ijsland, waar de zon achter neeg.

Schepen schenen te varen
naar een doel, maar de horizon zweeg.
Wij blijven hier allen op aarde
alleen en van onszelve vervreemd.