Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 36]

[70] (Gij waart mij nauwelijks nabij)^(aant.)

Gij waart mij nauwelijks nabij
of ik ontstond in uw heelal,
ster, om u, zon, opgaan en val
dreven‿in verwondering om en om.

O baan, o gouden bal, waarom,
hebt gij mij zuiver uitgestrekt
en tot uw eigen vorm gewekt
buiten u om,

anders dan om aan uwe straal
waarvan gij lengte‿en went'ling weet
loodrecht in een vuren vergaan
te keeren tot uw middelpunt?